Αγαπητοί μου παιδιά, η Αμάρτητος Μαρία, Μητέρα όλων των Λαών, Μητέρα του Θεού, Μητέρα της Εκκλησίας, Βασίλισσα των Αγγέλων, Βοήθεια των Αμαρτωλών και Ελεημονική Μητέρα όλων των παιδιών της γης, ιδε, παιδιά μου, έρχεται πάλι αυτήν την βραδυνή με καρδία πλήρη λύπης για να σας αγαπήσει και ευλογήσει.
Ναι, τα παιδιά μου, η καρδιά της Μητέρας μου πόνος, πολύ πόνο!
Τι είστε; Ποιοί είστε; Τι κάνετε; Θα μπορέσετε ποτέ να αγαπήσετε ο ένας τον άλλον όπως ο Θεός σας αγαπάει; Θα μπορέσετε ποτέ να πείτε το λόγο αδερφού ή αδελφής; Που νομίζετε ότι πάτε; Η ζωή σας στη γη δεν θα είναι αιώνια, η αιωνιότητα σας εδώ!
Φοβείστε τον Θεό, γιατί δεν φοβάσασθε τον Θεό για πολύ καιρό, αλλά πρέπει να τον φοβήσετε επειδή, όταν έρθει η ώρα και επιστρέψετε στο Σπίτι του Πατέρα, τα παιδιά που διακρίθηκαν για την αγάπη τους και τη χαρίτη θα λάβουν ένα μεγάλο χαμόγελο από τον Πάτερα, αλλά οι πολέμαρχοι, εκείνοι που πήραν ζωές, θα λάβουν μια ψυχρή ματιά από τον Πατέρα και σε στιγμή θα νιώσουν περιτριμμένη στο πάγο, αλλά τότε θα σας συγχωρέσει.
Σταμάτησε, ζήτησε από τον Θεό συγγνώμη για αυτό που κάνετε. Έτρεψες αυτόν το εδένιο παράδεισο σε τρόμο, και να φαντάσαι ότι πρέπει όλα να αγαπάτε ο ένας τον άλλον, να χαμόγελατε ο ένας στον άλλο, αλλά δεν το κάνετε. Εγίνατε σκληροί, έχετε καρδιές από πάγο!
Πτωχά παιδιά! Μην με βάλεις να παθώ, ελαφρύνστε τον πόνο στην Καρδία της Μαμάς μου, αφήστε Με να σας κοιτάξω, να χαμόγελα σε εσάς και να χαράμαι ότι αγαπάετε ο ένας τον άλλον.
Κάντο αυτό στο Όνομα του Θεού και μην ξεχάσετε ότι η ψυχρή ματιά του Θεού πονάει πολύ!
ΔΌΞΑ ΤΩ ΠΑΤΡΊ, ΤΟ ΥΙΏ ΚΑΙ ΤΟ ΆΓΙΟ ΠΝΕΎΜΑ
Σας δίνω την Αγία Ευλογία μου και σας ευχαριστώ που με ακούσατε.
ΠΡΟΣΕΎΧΕΣΘΕ, ΠΡΟΣΕΎΧΕΣΘΕ, ΠΡΟΣΕΎΧΕΣΘΕ!
Ο ΙΗΣΟΥ͂Σ ΕΦΑΝΕΡΏΘΗ ΚΑΙ ΕΊΠΕ
Αδελφή μου, είμαι ο Ιησούς που σου λαλεί: ΕΥΛΟΓΟΎΜΕ ΣΕ ΣΤΟ ΌΝΟΜΑ ΤΗΣ ΤΡΙΆΔΑΣ ΜΟΥ, Η ΟΠΟΊΑ ΕΊΝΑΙ Ο ΠΑΤΉΡ, ΕΓΏ Ο ΥΙΌΣ ΚΑΙ ΤΟ ΆΓΙΟ ΠΝΕΎΜΑ! ΑΜΉΝ.
Να καταβεί πλούσια, φωτεινά, αγία και αγιαστικώς πάνω σε όλους τους λαούς της γης, ώστε να καταλάβουν ότι τα μάτια μου είναι κούραστα, δεν μπορώ άλλο να παρακολουθώ τι κάνετε κάθε μέρα.
Θυμάσαι τι συνέβη όταν με σταύρωσαν; Υπήρξε ισχυρός σεισμός, δεν υπήρχε πλέον φως, θέλεις να σας επιστρέψω σε αυτό ξανά;
Τεκνά μου, εγώ ο Κύριός σου Ιησούς Χριστός σου λαλώ, Εγώ που σ' αγαπώ, Εγώ που σας εξαγόρασα, Εγώ που σας έδωσα αίμα και νερό ώστε να έχετε αιώνια ζωή!
Αληθώς σας λέγω ότι έχει τελειώσει η εποχή όπου τα παιδιά δεν ξέρουν πλέον πως να ζούν μαζί. Ο Θεός Πατέρας εξεγείρεται και αλλάζει πράγματα.
Σταμάτε, αμαθείς μου, κάνετε σας μικρούς! Ποιος είστε; Τι νομίζετε ότι είστε; Είστε τίποτα!
Αν μόνο προσπαθήσω να κινητήσω το δυνατό χέρι Μου, θα γίνετε σκόνη, και για αυτό μπορείτε να ευχαριστήσετε τη Μαμά μου και την Μαμά σας που κρατάει το χέρι μου. Να μη νιώθετε Θεούς στη Γη!
Επαναλαμβάνω: “ΤΟ ΧΡΌΝΟ ΈΧΕΙ ΤΕΛΕΙΏΣΕΙ, ΜΕΤΑΝΟΉΣΤΕ, ΝΑ ΕΊΣΤΕ ΦΈΡΤΕΣ ΗΡΕΜΊΑΣ ΚΑΙ ΑΓΆΠΗΣ!”
ΕΥΛΟΓΟΎΜΕ ΣΕ ΣΤΟ ΌΝΟΜΑ ΤΗΣ ΤΡΙΆΔΑΣ ΜΟΥ, Η ΟΠΟΊΑ ΕΊΝΑΙ Ο ΠΑΤΈΡΑΣ, ΕΓΏ Ο ΥΙΌΣ ΚΑΙ ΤΟ ΆΓΙΟ ΠΝΕΎΜΑ! ΑΜΉΝ.
Η ΠΑΝΑΓΊΑ ΉΤΑΝ ΝΤΥΜΈΝΗ ΌΛΗ ΣΕ ΓΚΡΙ. ΔΕΝ ΦΟΡΟΎΣΕ ΤΟΝ ΣΤΕΦΆΝΙ ΤΩΝ ΔΏΔΕΚΑ ΑΣΤΕΡΙΏΝ ΣΤΟ ΚΕΦΆΛΙ ΤΗΣ, ΕΊΧΕ ΈΝΑ ΣΚΟΤΕΙΝΌ ΒΕΛΌΝΟ ΣΤΟ ΚΕΦΆΛΙ ΚΑΙ ΉΤΑΝ ΚΑΜΠΥΛΏΜΕΝΗ ΜΕ ΤΑ ΧΈΡΙΑ ΣΤΗΝ ΣΤΈΝΑ ΚΑΙ ΚΆΤΩ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΠΌΔΕΣ ΤΗΣ ΥΠΉΡΧΕ ΣΚΟΎΡΑ, ΑΛΛΆ ΣΤΗ ΒΆΣΗ ΤΟΥ ΣΚΌΤΟΥΣ ΥΠΉΡΧΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΉ ΦΩΤΙΆ.
Ο ΙΗΣΟΎΣ ΕΜΦΑΝΊΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΕΝΔΥΜΑΣΊΑ ΤΟΥ ΕΛΕΉΜΟΝΑ ΙΗΣΟΎ. ΑΜΈΣΩΣ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΊΣΤΗΚΕ, ΜΑΣ ΈΚΑΝΕ ΝΑ ΨΑΛΜΏΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΤΈΡ ΗΜΆΣ. ΦΟΡΟΎΣΕ ΤΗΝ ΤΙΆΡΑ ΣΤΟ ΚΕΦΆΛΙ ΤΟΥ, ΕΊΧΕ ΤΟΝ ΒΙΝΚΆΣΤΡΟ ΣΤΗ ΔΕΞΙΆ ΧΈΡΙ ΚΑΙ ΚΆΤΩ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΠΌΔΕΣ ΤΟΥ ΥΠΉΡΧΑΝ ΣΥΝΤΡΊΜΜΙΑ.
ΥΠΉΡΞΑΝ ΆΓΓΕΛΟΙ, ΑΡΧΆΓΓΕΛΟΙ ΚΑΙ ΑΓΙΟΊ ΠΑΡΌΝΤΕΣ.
ΤΑ ΦΏΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΊΣΟΥ ΣΒΉΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΌΛΟΥΣ ΕΚΕΊΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΈΘΑΝΑΝ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΊΕΣ ΜΈΡΕΣ.