e shtunë, 14 qershor 2014

Një konsideratë e rëndësishme të realitetit në të cilin jetojmë. Nga Maria e Dritës

Para pamjes së indiferencës që shtrihet mbi njerëzimin, unë shoh lart dhe nuk mund ta ignoroj distancën që po rritet midis njeriut dhe krijuesit të tij në këtë moment.

Shpirti i njeriut i fortë dhe njëkohësisht i shqetësuar ballafaqohet me një panoramë plotësisht të papërfillshme dhe të papritur që njerëzimi e ka përvetësuar veten gjatë viteve. Natyra është shkatërruar, lejuar nga qeveritë, shkencëtarët e përgjegjshëm për mjedisin dhe ata që ekstrahojnë burimet natyrore në sektorë të ndryshëm për mirëqenie. Mungesa e ujit është një shembull i kësaj. Uji tani nuk është i shëndetshëm sepse njeriu ka hedhur kimikate dhe tjera mbeturina në përrua dhe rrugët e ujit, duke arritur të kontaminojë detet me radioaktivitet në këtë moment, kështu që edhe tokën... çfarë pasojash kanë këto mbi shëndetin tonë?

Vëllezër, ka vende në Tokë ku nuk ka ujit pijesh dhe vëllezërit tanë të thatësohen, sëmurin dhe vdesin. Midis këtij progresi shkencor dhe teknologjik, edhe shkenca frikësohet përballë rezultateve të saj në afat të shkurtër sepse nuk mund më ta parandalojë efektet negative të çfarë ka krijuar me dëshirën e fuqisë.

A mund të jetë se ne jemi ignorant ose pa interes? Unë do t'i thota që të dyja opsionet janë të mundura në këtë moment; i ignorantit nuk e konsideron veten si përgjegjës dhe ai i papërfillshëm di gjerën e ardhshme, por pranon edhe pse koha po pjek.

Unë vetëm di se kjo çast udhëzon njerëzimin drejt një gjëje që nuk është praktikuar kurrë më parë. Mund të jetë diçka që e dimi nga fiksioni, nga një film ose lojë video. Unë nuk di; unë vetëm di se njerëzimi do të mësojë dhe që ndonjëherë mësimdhënja është e dhimbshme.

Krishti u shfaq për mua në një ekzod të udhëhequr nga ai vetë, duke lënë vendin e veteve të zotërimeve të rreme të kësaj kohe dhe duhet ta banojë atë që Krishti mund ta mbajnë dhe duhet. Kur shoh në sytë hyjnorë të Krishtit, unë shih brenda tyre një ekspresion thellësi e papërshkrueshëm të dhimbjes... Në këtë moment këto thirrje për njerëzit nuk mund të heshten edhe pse ato janë pranuar vetëm nga një numër i vogël.

Çdo thirrje për shpirtrat e humbur, çdo thirrje për ndriçimin e njeriut është e vlefshme. Në mesazhet e mëparshme për njerëzimin, qiejt iu drejtuan të gjithëve; por tani duam ta kuptojmë këto apelime si thirrje më individuale dhe personale tek secili saqë secila shikojnë brenda vetes së tyre dhe angazhohet me thirrjen pa pritur që tjetër të bëjnë punën e shpirtit për ta.

Njeriu i mëparshëm nuk kishte teknologji aktuale dhe di mire se çfarë po ndodhte në botë sepse lexonte me rregulltësi ose mbante sy të hapur për gjithçka; tani, teknologjia ka penetruar njerëzimin, dhe mendimi, kujtesa dhe shpirti janë bërë pasiv; nuk është më e nevojshme ta përdorin ata sepse teknologjia bën gjithçka për njeriun. Ndryshuesi i njeriut ka dhënë prioritet teknologjisë dhe aftësitë e mendimit si edhe Zoti janë neglizhuar.

Kërkesat e dhenë në shfaqjet e mëparshme të Nënës së Zotit u injoruan, dhe ajo njoftoi ngjarjet që do të ndodhin në të ardhmen nese nuk iu bindet. Na kemi para syve, disa pak para se t’i bëjnë, ndërsa të tjera kanë marrë vend tashmë, si komunizmi duke marrë posesion mbi vende të vogla për ta themeluar atë nëpër botë.

Ka shumë sfida para njerëzimit; kjo kohë kërkon që njerëzit bëhen më mirë nga çdo aspekt. Ne synojmë një ndryshim të cilin fëmijët, nipat e nevojtë etj., do ta përjetojnë. Nëse janë besimtarë apo jo, gjithçka do t’i pësojnë barabartë.

Njerëzimi jetoi një ekzistencë mesatare, duke e ditur më o më pak çfarë kishte, por kjo herë njerëzimi vetvetiu ka përkufizuar të ardhmen e tij; p.sh. përmes ndikimit në ndryshimin e klimës me deforestim, mbylljen e burimeve ujore dhe deteve me radioaktivitet si edhe substancave kimike, toksike dhe tjerë që i varrosin në shkretëtira, ndërmjet shumë të tjera. Njerëzit e dinë se sjellja dhe veprimet e tyre nuk janë të saktat, por ata nuk kujdesen.

Natyra po përgatitet për një ndryshim; kjo është një ndryshim periodik, por kjo gjeneratë ka ndikuar dhe shpejtësuar këtë ndryshim, duke shkaktuar reaksionin e natyrës kundër lirisë së vullnetit të njeriut që sulmon, shkatërron dhe deformon atë.

Njerëzimi duhet ta dijë çfarë i pritet; shtëpia e Zotit e paralajmëroi për këtë më parë, dhe shkenca e konfirmon ato, edhe pse nuk e thonin aq qartë. Ata mund të presin deri sa ata që janë përgjegjës në vende alarmojnë qytetarët e tyre, por ata nuk bëjnë kjo.

Njeriu ka dorëzuar veten në duart e industrive të mëdha; këto prodhojnë ushqim të kontaminuar, si p.sh. produkte gjenetikisht modifikuara, shumë kafshë janë në rrezik t’u zhduken dhe burimet natyrore kanë u bërë të pakta… njeriu vazhdon ta injorojë këtë. Indiferenca na bie mbi: ndërsa disa njerëz në botën tonë vdesin nga uria, të tjera hedhin poshtë ushqimin.

Kjo gjeneratë harron shpejt, por ne duhet ta kujtojmë disa episode të dhimbshme ku anët e ashpër e njerëzimit dominuan. Energjia bërthamore – armiku potenciel i kohës tonë - ka sjellë me vete vuajtje si në aksidentin e parë serioz nuklear në Ottawa, Kanada më 12 dhjetor 1952 në instalimin Chalk River. Bërthama u shkriu pjesërisht dhe sasi të mëdha radioaktiviteti u lëshuan për shkak të një zjarri maj 1958 në installimin e njejtë. Ka pasur shumë aksidente atomike, edhe ato serioze; duke përfshirë përdorimin e qëllimshëm të energjisë bërthamore kundër civilëve në Hiroshima dhe Nagasaki, pa harruar katastrofën në Chernobyl.

Kjo gjeneratë jeton në një mjedis radioaktiv i shkaktuar nga katastrofa në Fukushima, Japoni që na mbajnë në hijen e vdekjes. Si këto aksidente… sa të tjera do t'i përjetojmë njerëzimi? Disa janë shkaktuara nga gabimet njerëzore dhe të tjera për shkak të vendndodhjeve të papërshtatshme për stacionet bërthamore në fushat seizmike që mund të aktivizohen. Pa përmendur më shumë se 2200 testime atomike të kryer në det, tokë dhe atmosferë.

Njeriu është paralajmëruar aq shpesh… dhe ai dështon të përqëndrohet në pasojat e kësaj mërgimie të tmerrshme që gjendet në duart e shumë vendeve dhe mund të jetë shkaku i zhdukjes së racës njerëzore brenda këtij brezi dhe një Lufta Botërore e Tretë.

Tjetër problem është ushqimi i kontaminuar, veçanërisht prodhimet nga farat gjenetikisht të modifikuara që shkaktojnë kancer, alergji dhe sëmundje në trup si edhe ndryshime psikike tek njerëzit.

Ekspozimi i tepërt ndaj diellit sjell me vete shumë rreze geomagnetike që prekën Tokën dhe kështu ndryshojnë sjelljen e njeriut. Çfarë duhet të pritet nëse dielli vazhdon të bombardojë Tokën dhe t'i ndryshojë fushën magnetike – dhe kështu edhe njerëzit?

Të gjitha janë në dorët tuaja; njerëzit nuk e kuptojnë se çfarë ndodhet tashmë. Nëse ata nuk i njohin të gjitha këto, zili do t'i bëhej më pak mbajtës siç po fillojmë ta jemi. Zili i njeriut do të rritet deri sa të bëhet paidentifikueshëm.

Qiejt na paralajmërojnë përsëri dhe përsëri. Njerëzit nuk marrin më një qëndrim pranimi por ignorojnë këto paralajmërime nga qiejt dhe vazhdojnë të jetojnë në një paradis fiktion… zgjimi do t'i bëhet shumë i errët.

Dëshira jonë, si edhe dëshira e brendshme për tu bashkuar me vullnetin hyjnor duhet ta zgjojmë konshencën tonë. Ne nuk do të arrijmë t'i ndryshojmë të gjithë njerëzimin vetëm, por nëse veprojmë sipas vullnetit të Zotit, ne do të shumoheshim pafundësisht.

Ne duhet ta presim vetëm Perëndinë e Mëshirës. Le t'i jemi të sinqertë: çfarë meriton kjo gjeneratë përveç drejtësisë hyjnore të hershme dhe ashpërsisë së një dore hyjnore? Një mërgimi i dytë me zjarr pritet njerëzit. Toka është tempulli hyjnor në të cilin njeriu s'bën asgjë tjetër veçse tregti. Krishti ka zbuluar fatin e papërshtatshëm dhe të padeciduarve. Drejtësia Hyjnore i refuzohet, edhe pse është përmendur në Shkrimet e Shenjta gjithashtu. Është një fyerje se kjo momenti vetëm Perëndia e Dashurisë dhe Faljes paraqitet njerëzit pa u mësuar asgjë!

Pyeti është i nevojshëm: çfarë roli luajmë ne në këtë planet të dhënë nga Zoti? A jemi indiferent, apo po e njohim momentin krizor në të cilin jetojmë si dhe kërcënimet që na rrethojnë?

Vëllezër, le t'i mendojmë për këtë dhe reagojmë para se njerëzit ta shkatërrojnë veten e tyre dhe qiejt të dërgojnë drejtësi.