Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2025
Ευλογημένη Μητέρ μου με φέρνει το χαμένο δαχτυλίδι του Ροζαρίου μου
Μήνυμα από τον Κύριο Ιησού και την Ευλογημένη Μαμά μας στη Βαλεντίνα Παπαγνά στην Σιδνεϊ, Αυστραλία στις 27 Αυγούστου 2025
Την 22 Αυγούστου 2025, παρακολουθήσα μια κηδεία. Ένας ταξί ήρθε να μας συλλέξει με τον αδερφό μου και εμένα για να μας οδηγήσει στην κηδεία. Τότε το πρωί βρέχονταν πολύ έντονα.
Όταν έφτασε το ταξί, ήταν ένα SUV, οπότε ανέβηκα στο πίσω καθίσμα και δεν ήθελα να αφήσω την τσάντα μου στον πάτο γιατί ήταν πολύ λασπωμένη και βρόμικη. Επίσης, δεν νιώθαμε άνετα σε αυτό το αυτοκίνητο — για κάποιο λόγο νιώσα τη παρουσία του κακού.
Βάλτηκα την τσάντα μου δίπλα μου στο καθίσμα. Όταν ο οδηγός έκανε μια στροφή U στην αρχή της πορείας μας, η τσάντα μου πέταξε από τη μία πλευρά του αυτοκινήτου και ανατρέχτηκε. Νόμιζα ότι άκουσα ένα θόρυβο σαν να είχε πέσει κάτι έξω από την τσάντα μου, αλλά δεν μπορούσα να ελέγξει γιατί το όχημα κινούνταν.
Όταν φτάσαμε στην Εκκλησία για τη κηδεία, δεν ελέγχαμη αν κάτι είχε πραγματικά πέσει έξω από την τσάντα μου μέχρι να καθίσω και να βγάλω τα γυαλιά ανάγνωσης και το δαχτυλίδι του Ροζαρίου — όλα είχαν χαθεί. Το δαχτυλίδι του Ροζαρίου ήταν από τη Μεντζούγκορε, που το είχε για περισσότερα από τριάντα χρόνια και μου ήταν πολύ αγαπητό στο καρδιά μου. Νόμιζα ότι θα τα ψάξω αργότερα.
Σπίτι, μετά από μια συστηματική αναζήτηση μέσα στην τσάντα μου χωρίς να βρω κανένα από αυτά τα αντικείμενα, τους φακούς ή το δαχτυλίδι του Ροζαρίου, ζητήσα από τους συγγενείς μου να επικοινωνήσουν με τον οδηγό του ταξί για να δείτε αν πέφτηκαν στο αυτοκίνητο του. Είχαν κλείσει το ταξί για εμένα. Οι φακοί ανάγνωσης που αγόρασα ήταν μόνο έξι μήνες, οπότε ήταν πολύ νέοι. Αλλά μου λυπήθηκε περισσότερο για το μικρό δαχτυλίδι του Ροζαρίου επειδή ήταν πολύ, πολύτιμο για μένα. Αφού, ήταν από τη Μεντζούγκορε, με την Ευλογημένη Μαμά, Βασίλισσα της Ειρήνης, πάνω του.
Την Δευτέρα πρωί, 25 Αυγούστου 2025, ενώ προσευχόμουν το Αγγελούς, απότομα ο Κύριος Ιησους εμφανίστηκε. Με χαμόγελο, είπε, «Βαλεντίνα, είναι σε ειρήνη. Μην ανησύχεις για τα γυαλιά σου, θα σε αποζημιώσω και θα φροντήσω για σένα. Μπορείς να κάνεις ένα άλλο ζευγάρι.»
Δύο ώρες αργότερα, περίπου στις εννέα και μισό το πρωί, χτύπησαν στην πόρτα μου. Ήταν οι συγγενείς μου. Έρχονταν με ένα φάκελο με χρήματα για να με αποζημιώσουν για τα χαμένα γυαλιά μου. Αργότερα την ημέρα αυτή, πήγα να οργανώσει τη αγορά ενός νέου ζευγαρίου προσθαποκαταστατικών γυαλιών, και, θα πιστέψετε, ο κόστος ήταν ακριβώς το ποσό που μου έδωσαν οι συγγενείς μου εκείνο το πρωί.
Αλλά λυπήθηκε πολύ ότι δεν μπορούσα να βρω τον προσκυνητήριο δαχτυλίδι μου αν και αναζήτησα παντού.
Την πρωί αυτή, ενώ ετοιμαζόμουν για τη Θεία Λειτουργία εκείνη την ημέρα, έβαλα ένα σάκκο που δεν είχε τσέπες, και για κάποιο λόγο άλλαξα γνώμη και έβαλα άλλο σάκι με τσέπες ώστε να μπορώ να βάλω τα χαρτίνα μου μέσα.
Μετά τη Θεία Λειτουργία και τις ευχαριστίες προσευχές, η φίλη μου και εγώ πήγαμε στο Κέντρο Αγορών. Καθώς περπατούσαμε μέσα από το κέντρο, απροσδόκητα, στη αριστερή μου πλευρά, εμφανίστηκε ένα μπλε φως. Είδα την εικόνα της Ευλογημένης Μητέρας.
Η Ευλογημένη Μητέρα είπε, «Βαλεντίνα, κόρη μου, βάλτε το χέρι σας στο αριστερό τσέπι.»
Η Ευλογημένη Μητέρα μιλούσε τόσο δυνατά που σκέφτηκα ότι ίσως η φίλη μου την άκουσε επίσης, αλλά δεν το έκανε.
Βάλτε το χέρι μου στο αριστερό τσέπι του σακιού μου. Δεν υπήρχε τίποτα εκεί.
Πάλι, η Ευλογημένη Μητέρα είπε, «Βάλτε ξανά το χέρι σας στο αριστερό τσέπι.»
Ξαναβάλτηκα το χέρι μου στο αριστερό σακίδι, και με μεγάλη έκπληξη βγήκε η χαμένη ψαλτήρια μου.
Εξεκράζομαι: «Ευλογημένη Μητέρ, αυτό είναι θαύμα! Πού το βρήκες;»
Αποκρίθηκε: «Βρέθηκα την ψαλτήρια σου που χάσας στο αυτοκίνητο και τη φέραγα εδώ γιατί ξέρω πόσο πολύ της κρεμάσαι και τι αξία έχει. Τα γυάλινα σου, μπορείς πάντα να τα βρεις άλλο ένα ζευγάρι, αλλά η μικρή ψαλτήρια με το ρόζαριο, ξέρω πόσα όμορφα ρόζαρα είχες μαζί της που έφτασαν στον Ουρανό μας. Έτσι είναι πιο σημαντικό. Είναι θρησκευτικός θησαυρός.»
Περίπλεος από ευχαριστία, εξεκράζομαι: «Ω Ευλογημένη Μητέρ, σ' αγαπώ και σε ευχαριστούμε τόσο πολύ! Σε ευχαριστούμε με την καρδιά μου. Αυτό είναι τέτοιο θησαυρός.»
Με χαμόγελο η Ευλογημένη Μητέρ είπε: «Ξέρω πόσο πολύ τιμάζεις αυτήν τη ψαλτήρια με το ρόζαριο.»
«Και γράψε όλα όσα έκανα για σένα, ώστε άλλοι άνθρωποι να καταλάβουν.»
Στο κορμί μου δεν με ενδιαφερόταν πολύ τα χαμένα γυάλινα επειδή σκέφτηκα ότι σύντομα ή αργότερα θα βρούσα ένα νέο ζευγάρι, αλλά ξέρω πως ποτέ πια δε θα πάω στη Μεντζούγκορε και πότε θα μπορώ να παίρνω τη ψαλτήρια με το ρόζαριο; Είναι τόσο πολύτιμη για μένα επειδή προσεύχομαι στο λεωφορείο, στην Εκκλησία, όπου κι αν πηγαίνω, είναι πάντα στα χέρια μου. Φέροντας την ψαλτήρια με το ρόζαριο νιώθω πως φέρω τη Ευλογημένη Μητέρα — είναι τέτοιος προστάτης για μένα, με στεγάζει από την διάφθορα και τον θόρυβο γύρω μου, καθώς και τις ώθησες. Εύχομαι τους ανθρώπους με το Άγιο Ρόζαριο όσο περνούν δίπλα μου. Και τώρα η Ευλογημένη Μητέρ την έφερε πίσω σε μένα, τη βάλλοντας στο σακίδι μου. Ακόμα νιώθω πως χτύπημα για το θαύμα.»
Σε ευχαριστούμε πολύ, Ευλογημένη Μητέρ, για το όμορφο δώρο που με επέστρεψες. Φαίνεται ότι η Ευλογημένη Μητέρ θέλει να προσευχήσαι περισσότερο και περισσότερα από αυτήν τη ψαλτήρια με το ρόζαριο.