Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2025
Ο άνθρωπος πρέπει να ταπεινωθεί για να μεγαλώσει στα δικαστήρια μου. Πρέπει να σιωπήσει μέσα του κάθε επιθυμία για δύναμη, κάθε υπερηφάνεια, που τον εξαπατούν και τον κακοποιούν
Μήνυμα του Κυρίου Ιησού Χριστού στη Christine στην Γαλλία στις 5 Νοεμβρίου 2025
[Ο ΚΎΡΙΟΣ] Αυτός ο κόσμος, που επιλέγει την πολυτέλεια, τις ηδονές και ό,τι είναι σαρκικό και αισχρό, θα πάει στην καταστροφή, κι εγώ θα σώσω τους δικούς μου. Θα έρθω να τα βρω και να τα φέρνω μαζί μου. Αυτοί που προσεύχονται σε μένα, αυτοί που με αγαπούν, αυτοί που ακούουν το Λόγο της αλήθειας μου που καταβαίνει από τον Αιώνιο Πατέρα για να υδρεύσει και να φωτιστεί η Γη με τη Φλόγα της Αγάπης, θα γνωρίσουν την Ευφροσύνη. Όλα όσα είναι αντίθετες προς το Θέλημά μου, που είναι αυτό του Πατρός, θα μετατραπούν σε χονδρό σκόνη. Μόνο η χρυσή σκόνη της Καρδιάς μου θα ανεβάσει τους δικούς μου στα δικαστήρια μου, γιατί θα έχουν εισέλθει στην Αγία Παρουσία μου, θα με είχαν προσκυνήσει και θα είχαν ακολουθήσει τον Νόμο της αγάπης μου και, σε σιωπή, θα είχαν φέρει το βάρος των ημερών, να αγαπάνε χωρίς να ζητούν τίποτα πίσω, να ακούουν τη Φωνή μου στη σιωπή και να ακολουθούν την Δίδαξή μου και να εφαρμόσουν τα Εντολά μου.
Ο άνθρωπος πρέπει να ταπεινωθεί για να μεγαλώσει στα δικαστήρια μου. Πρέπει να σιωπήσει μέσα του κάθε επιθυμία για δύναμη, κάθε υπερηφάνεια, που τον εξαπατούν και επίσης τον κακοποιούν. Στη ταπεινότητα είναι ο δρόμος, κι η Φωνή μου ακούγεται στη σιωπή του κόσμου, μακριά από τους εξωτερικούς θορύβους και λόγους. Μιλώ στον άνθρωπο κι προκαλώ τον άνθρωπο να με ακολουθήσει και να εισέλθει στα δικαστήρια μου; δεν ακούει μένα γιατί δεν έρχεται να γευθεί το ρεύμα του Ζωντανού Νερού που είμαι, που ρέει κι αρέει σε κάθε άνθρωπο, σαν ένα υπόγειο ποτάμι, το υπόγειο ποτάμι της καρδιάς της ψυχής που έρχεται να πιεί από την Ζώντα Πηγή που είμαι. Θα συνεχίζω πάντα να σας λέω, μένω κι εγκατώ στον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος δεν ακούει με το ωτιά του καρδιάς στη Καρδία της Ψυχής μου και δεν ακούει τη Φωνή που είμαι λέγοντας σε αυτόν, μηδέν δε βλέπει τον Δρόμο που οδηγώ κι αγωγώ τον στον αιώνιο ορίζοντα.
Φέρνω την Παρουσία μου μέσα στον άνθρωπο, κατοικώ και μένω σε κάθε οντοτικότητα, είμαι η πηγή του Ζωντανού Νερού που τον διψάει, τον γεννάει και ξαναγεννάει συνεχώς. Είμαι η ζωή που φέρνει ζωή και δίνει ζωή στις ψυχές σας. Είμαι τόσο ο Σπορός όσο και το Σπόρο, και το σπέρμα πετάει στο κέντρο του ανθρώπου που ακούει τη φωνή μου, περπατά στα βημάτια μου και με ακούει με το αυτί της καρδιάς του. Κατοικώ και μένω σε κάθε άνθρωπο. Σας είπα, σας λέω και επαναλαμβάνω, εγώ είμαι η Πηγή και η πηγή του Ζωντανού Νερού που, στα σπίτια σας, έρχεται να φέρει Φως και να τροφεί τις ψυχές σας. Είμαι τόσο νερό όσο και φωτιά, διψώ και αναπτύσσω καρδιές και ψυχές, και τα μεταφέρουν στα αιώνια Σπίτια όπου ζωντανεύονται με Ζωή.
Πιστεύετε μόνο ό, τι βλέπετε. Είστε ύλη, και όμως η ύλη φέρνει επίσης μέσα της τη θεία Φωτιά. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε στην εικόνα του Πατέρα, στη Συναφή μου ο Πατήρ τον δημιούργησε, για αυτό μπορεί να φέρει καλό καρπό. Του δόθηκε η επιλογή, το ξίφος¹: να ταπεινωθεί και να υψωθεί, ή την επιλογή της απόρριψης και επομένως της υπερηφάνειας, αλλά με τρόπο αντίθετο στον Νόμο μου της αγάπης². Και όμως, στην απέραντη αγάπη μου, τον ενέδωσα τη δύναμη να μετανοεί, ώστε να μη χασθεί και να ακολουθήσει, χωρίς να το καταλάβει, τα βήματα του Υιού της Φίδας, τα βήματα του Σατανά.
Έρχομαι σε κάθε έναν σαν Πατέρα, Αδελφό, Φίλο και Δάσκαλος, για να οδηγήσω τα βήματά σου στα δικά μου και να κάνω τις ζωές σας να πετάξουν στο Ήλιο της Καρδιάς μου, φωτίζοντας τους με το θεϊκό Φως μου που σας οδηγεί στον δρόμο της Ζωής. Περμένω παθιασμένος για κάθε έναν από εσάς να ξυπνήσει και να εισέλθει στα αυλή του Παραδείσου της Δόξης μου, η οποία είναι όλη ζωή. Η Γαλήνη προέρχεται απ' έμεις. Ο Πατέρας μου, ο Πατέρας σας, με την έδωσε για να τη μεταδώσω σε εσάς και να ζήσετε την αλήθεια Ζωής και όχι μόνο την υλική ζωή στην οποία είναι δεμένοι. Η ύλη πρέπει να είναι για εσάς ένα τραμπολίνο για να φτάσετε στη θεϊκή Ζωή; ληφθείσα στο χαμηλό επίπεδο, είναι απλά βάρος που δεν μπορεί να πετάξει, και όμως όλη η ύλη καλείται να ανεβεί. Όποιος έχει φτερά πεταίει, τα φτερά του δώρου, αυτά της παραδοχής! Ω παιδιά μου, βάλτε τα βήματά σας σε πίστη, πίστη που είναι παράδοση όταν ανεβαίνει στο υψηλότερο βαθμό! Και στην παράδοση ο άνθρωπος πετάει στις αυλή του Παραδείσου, ενώνεται με τη σιωπή τις σφαίρες των Υψηλότατων που τον καλέσουν και τον προσκαλούνται να έρθουν και να αναπαύονται στα αυλή Του.
Παιδιά μου, κάθε άνθρωπος γεννήθηκε για να πετάξει; κάθε άνθρωπος γεννήθηκε για να φωτιστεί με τη θεϊκή Αγάπη, η οποία περιέχει μέσα του Ζωή, αληθινή Ζωή, αυτή της παράδοσης στη Θέληση του Πατέρα. Στη παράδοση είναι ο δρόμος και το Σώτημα. Ο άνθρωπος δεν καλείται να πεθάνει αλλά να μένει; η σάρκα πεθαίνει γιατί το πνεύμα δεν πετάει. Αλλά παιδιά μου, στον δρόμο που καλούνε όλοι και περιμένετε όλους, και το χιτώνας του Φωτός είναι για όλους; όλα εσάς φορέστε την αθανασία σε θνητό σώμα. Η ύλη, η οποία έχει φωτιστεί από μια καμένη Φλόγα, περιέχει μέσα της τη φλογή του Παραδείσου; δεν σβήνει! Παιδιά μου, οι άγιοι σας έδειξαν τον δρόμο; περπατήστε στα ίχνη τους και θα ζήσετε; θα είστε ζωντανοί στις αιώνιες σφαίρες.
Περμένω για εσάς, περιμένω κάθε έναν από τους δικούς μου. Μπορεί η Ζωή να δώσει θάνατο; Ο Θάνατος δεν έχει νίκη εκτός από το λάθος του ανθρώπου, που είναι αυτό της αρνητικής απαρνιής.
¹ Αυτή η επιλογή είναι οξύτατη σαν ξίφος.
² Η περηφάνια του ανεβαίνω μόνος μου.