e diel, 5 tetor 2014
Dita e Shën Benediktit - Mesazhi i dhënë shikuesit Marcos Tadeu - Në Paraqitjet në Jacareí - SP - Brazil - më 08.04.2007
5 TETOR - DITA E SHËN BENEDIKTIT - MEDITOJMË MBI MESAZHIN E TIJ TË KOMUNIKUAR SHIKUESIT MARCOS TADEU - NË PARAQITJET NË JACAREÍ - SP - BRAZIL
JAKAREÍ, PRILL 8, 2007
KENAKLI I DIELËS SË PASHKËVE
MESAZHE NGA ZOTI YNE - SHËN BENEDIKT DHE SHËN RITA
KOMUNIKUAR SHIKUESIT MARCOS TADEU TEIXEIRA
MESAZH NGA ZOTI YNE
"-Marcos, fëmija i bekuar dhe i dashur, të bekoj përsëri sot me të gjitha bekimet e shenjta të ZEMRËS IMAKULATA së Mije, që kjo ditë ka qenë aq konsoluar dhe gëzuar për t'u parë para Meje Birin DIVIN të ngjallur duke ndriçuar më se dielli!"
Të bekoj të gjithë fëmijët e Mije që kanë ardhur sot, ju bekoj të gjithë këtë moment. Fëmijët e dashur, vazhdoni me të gjitha lutjet që u kam urdhëruar t'i bëni, sepse ato thërrasin shumë lotet e Mia dhe hiqen gungat e dhimbjes nga ZEMRA e Mije. Vazhdoni të luteni, fëmijët e vogël, se kjo vitë kam plane të mëdha për ju, unë dua t'ju bëj shënjtër të mëdhenjë, por nevojitë bashkëpunimin tuaj, lutjen tuaj, bindjen dhe lulëzimin ndaj zërit tim. Për këtë deshiroj që të luteni, që ta beni një novenë duke u lutur me fjetët e rosarit çdo ditë lutjen e mëposhtme:
"Zemër DIVINE e JEZUSIT, siguro, që të bëhem shënjt i madh për lavdinë Tende dhe atë të Nënës së Shenjte më të Shenjtë."
Nëse luteni kështu, fëmijët e mi të vegjël, ju premtoj se Biri im JEZUS do t'ju jepë shumë graci dhe ndihma që ta përparoni dhe ngriheni në shenjtërinë. Unë deshiroj shenjtëri të madhe nga ju, pritej gjëra të mëdha prej jush! Ju i dashurohet shumë Zoti dhe nuk mundeni të qeni të palëvizshëm në mungesë. Gjërat e botës nuk janë për ju, gjërat e PARAJSËS janë për ju. PARAJSA ka zgjedhur tashmë fëmijët e mi të vegjël, tani duhet vetëm që ju ta zgjidhni PARAJSËN dhe atë çka ajo deshiron dhe ka planifikuar për ju.
Vazhdoni të luteni TURRIN E SHENJTË çdo ditë, vazhdoi me të gjitha lutat që u kam dhënë dhe urdhëruar t'i bëni. ZEMRA IMMACULATE ime ishte shumë i kënaqur prej jush në ato dite edhe ZEMRA E BIRIT TIM JEZUS.
Mbi ju sot u dergoj bekujtë të shumtë të ZEMRËS IMMACULATE DHE RILINDUR, fruta e dhimbjeve dhe lotëve Teme."
MESAZH NGA SHËN BENEDIKTI
"-I dashur Marcos, unë Benedikt jam i lumtur të shoh përsëri sot. Ka qenë afërsisht dy muaj që unë dhe Rita erdhëm me ZONJËN TONË e madhe ZONJË, për t'ju bekuar në ditëlindjen tuaj. Dhe sot jam i lumtur të mund të vij edhe ta bekoj gjithçka njerëzit që janë këtu."
Lutoni TURRIN E SHENJTË... Turri ma çoi në PARAJSË, jo aq shumë mirënjohjet timë ma çuan në PARAJSË, por TURRI I SHENJTË!
Sa e dashura isha me TURRIN E SHENJTË! E lutem atë në shpellat ku jetova dhe pastaj edhe në manastir. I pëlqente të kaloj shumë orë duke u lutur Turrit pa dëshira për asgjë tjetër.... Për mua TURRI I SHENJTË ishte si një kumbull i ëmbël dhe i shijshëm, që e kënaqi shpirtin tim dhe bëri shpirtin tim të zjartohej me dashuri për ZOTIN dhe për MARIEN SHËNDOSHTE.
Sa herë ai më vizitoi gjatë lutjes së ROSARIT, për të treguar mirëmbesjen dhe preferencën e tij për këtë lutje shumë shenjtër që është aq shpëtuese dhe fuqiplotë.
PARAJSA... PARAJSA u bë afër dhe aksesues për MUA, falë TUL ROSARIT! Sa graci ka më dhënë TUL ROSARI! Sa bekuj e dritë shpirtërore ka më dhënë TUL ROSARI! Jam shumë i mirënjohur për TUL ROSARIN! Jam më i mirënjohuri ndaj MBRETËRESHËS dhe ZOTËRES së cilit na e ka dhënë, të cilit e ka dhënë gjithë njerëzimit!
Dëshiroj që ti t'i digjet me dashuri për TUL ROSARIN! Dëshiroj që ta lutsh atë pioze dhe zjarte! Kurdoherë që mundi në gjunëza të tuaja dhe duke derdhur lotët e shumta falenderimi ndaj ZOTËRES për t'i dhënë atij gjithë njerëzimit.
TUL ROSARI është trajtim më i madh, çmimi dhe dhurata më e madhe që VIRGJËRESHA SHËNJTE ia ka dhënë botës pasi Fjala u bë mish.
O po! Në secilën kulle të Rosarit ti therrje një lot nga AMA E ZOTIT dhe në kohë të njejtë pranon prej saj një graci tjetër. Çdoherë që flasni fjalët më të bekuara dhe mrekullueshme, fjalët shenjte "Tungjatjeta Marija, plot me falënderim," do të derdhet nga Virgjëresha e Bekuar një rreze graci dhe do të zbritet në shpirtrat tuaj.
Luto TUL ROSARIN, luto gjithashtu te gjitha lutjet që AJO ju ka dhënë, sepse këto lutje shkatërrojnë Satanin dhe demonët dhe shkaktojnë shumë shpirtra të shpetohet nga kthetrat e tyre dhe t'i konvertojë dhe t'u shpëtojë.
UNGJILLOR, ju jep Paqe, ju lën Paqe, dhe ju premtoj Mbrojtjen e vazhdueshme të Me. Për ju që vini këtu në këtë vend të shenjtë gjithmonë dhe qeni gjithmonë këtu te këmbët e ZONJËS, duke i ngushlluar, jeni Vëllezërit timë, jeni Mbrojturit timë, jeni Pronia ime.
Dhe unë do të ju ruaj dhe mbroj si tilla.
PAQE"
MESAZH NGA SHËN RITA E KASIËS
"-Marcos... Zoti i bekuar Marcos, UNGJILLOR, shërbyes i ZOTIT dhe i MARIA SANTÍSSIMA, RITA e Pikllimeve dhe e Pikllimeve të ZOTIT dhe të ZONJËS, UNË ju jep Bërkimin tim sot dhe gjithashtu Bërkimin tim për të gjithët që janë këtu... Dhe dashurinë e Pasionit të JEZUSIT, vleresoni më shumë, kontemplohuni më shumë. Bënini veçanërisht në Premte respekt të veçantë ndaj Pasionit të JEZUSIT dhe adhurim të KRYQIT TË SHENJTË. Përpiqeni t'i meditoheni çdo Premtë PASTRIMET E ZOTIT TONË JEZU KRISHTI, përpiqeni çdo Premte gjithashtu t'i meditoheni torturat e ZONJËS SË PIKLLIMEVE. Pasioni i KRISHTIT është libri më i madh i shenjtërie që ekziston, në të ka mësime për të gjitha njerëzit dhe për çdo situatë në jetë.
Në Pasionin e JEZUSIT gjeti Unë gjallërinë time dhe paqen time.... Në Pasionin e JEZUSIT gjeti Unë forcën time dhe dashurinë time.... Në Pasionin e JEZUSIT dhe të MARIES gjej gjallërinë time dhe gjojën time....
Do ta gjen edhe ti, nëse i kushtoni çdo Premtë meditimit mbi vuajtjet e ZOTIT TONË dhe të NËNËS SË PIKLLIMEVE, edhe vetëm për pak më shumë se dhjetë minuta.
Përpiqeni... përpiqeni të shtunën e pasdites t'i kushtoni ZONJËS SË VËSHTIRAVE, siç ka kërkuar ajo vetë juve ditën e kaluar. Respektojeni këto Mesazhe të NËNËS SË ZOTIT dhe do të ketë berjen e ZOTIT, në shpirtrat tuaj dhe në jetët tuaja...
Vërtet ju thon, çdo gjë që kërkoni të shtunën e pasdites gjatë lutjes dhe riparimit për ZONJËN E VËSHTIRAVE, do t'i jepet, sa herë që nuk është kundër vullnetit të ZOTIT dhe nuk i largon shpirtrat tuaj nga
Ky vend është i Shenjtë, PARAJSA këtu prek bumin, Shenjtorë dhe Engjëll të popullojnë dhe banojnë këtë vend natën e ditën. Erdheni këndo ju në lutje që me një kor t'i adhurojmë ZOTIN, ta benim emrin Tij dhe emrin e NËNËS SË SHENJTË të Tij, dhe ta dashurojmë dhe ta nderojmë atë me afeksion, dashuri dhe devotshëm special.
Vërtet ju thon, kushdo që mbroj këtë vend duke shpëtuar shpirtrat e tjerëve, do të predestinojë shpirtin e tij për shpëtim. UNË RITA, do të ju mbroj, do ta ndihmoj gjithmonë, lutuni më shumë, kujtoni me veçanti më 22-tën e çdo muaji dhe kujtoni me veçanti BENEDITON 4-tën e çdo muaji me lutje speciale. Në këto ditë flasni më shpeshtë me ne, lutuni nëne, erdheni te këmbët e imazheve tona që aty të na plotësoni me Graci... Asnjë Gracë nuk do të iu mohohet atë, do të ketë qasje të lirë dhe të plotë tek të gjitha ato, do të grishni aq sa mundeni Graci, aq sa mundeni t'i mbledhni...
Unë ju thotë se imitoni Mua në pranimin e vuajtjeve dhe në përputhjen me vuajtjet, me vështirësitë dhe shqetësimin e kësaj jete. Kjo jetë kalon shpejt dhe dhembja dhe vuajtja nuk do të zgjasën përgjithmonë nese di ti ta përdorni ato në favorin tuaj duke i pranuar si hapa të vërteta te shkallët e shenjte, që ju çojnë tek PARAJSA.
Tani ju bekojmë të gjithëve dhe ju dëshirojmë Paqe..."
Shën Benedikt i Zi
Lindi: 31 mars 1524 në Sicili, Itali
Vdiq: 4 prill 1589 në Palermo, Itali
Festë liturgjike: 5 tetor
Mbrojtës i kuzhinierëve
Shën Benedikt OFM (Sicili, 31 mars 1524 - Palermo, 4 prill 1589) (Shën Benedikt i Zi ose Shën Benedikt Afrikani ose Shën Benedikt i Zi).
Disa versione thonë se ai lindi në Sicili, Itali jugore, në 1524 në një familje të varfër dhe ishte pasardhës i skllevërve nga Etiopia.
Versione tjerë thonë se ai ishtë një skllav i kapur në Afrikën e Veriut, çka ishte shumë e zakonshme në Itali jugore atëherë.
Në këtë rast, ai do të ketë prejardhje maure, jo etiopiane.
Ashtu si ashtu, të gjithëve u thonë se kishte emrin "Maur" për ngjyrën e lëkurës së tij.
Ai ishte një bari dhe bujq.
Në moshën 18 vjeçare ai kishte vendosur të i kushtonte jetën shërbimit të Zotit, dhe në moshën 21 një fratar eremit i Shën Françeskut të Asizisë e ftoi ta jetojë me ata dhe ai pranoi.
Ai mori betimet për varfëri, bindje dhe pastërti dhe vazhdoi gjithmonë të ecë rrugët pa çizme dhe të flete në tokë pa mbulesa.
MANASTIRI KU JETOI SHËN BENEDIKT
Ai ishte shumë i kërkuar nga njerëzit, të cilët donin ta dëgjojnë këshillat e tij dhe t'i lutnin për falje.
Plotësimi i betimit të bindjes së tij, pas 17 viteve midis eremitëve, u caktua si kuzhinier në manastir.
Fesnia e tij, urtësia dhe shenjtëria e udhëhoqën vëllezërit të komunitetit ta zgjedhnin atë si Superior i Manastirit, edhe pse ai ishte analfabet dhe laik, sepse nuk kishte qenë ordinuar prift.
Vëllezërit e konsideronin të ndriçuar nga Shpirti i Shenjtë, për shkak se ai bënte shumë profeci.
Në fund të kohës së caktuar si Superior, ai ripriti aktivitetet e tij në kuzhinën e manastirit me shumë ngricë por me gëzim.
Gjatë gjithë jetës së tij ishte i përkushtuar ndaj atyre më të varfër se ai, ata që asnjëherë nuk kishin ushqim ditor, dhe ai merrte disa furnizime nga manastiri, i fshehte brenda veshjeve të tij dhe i dha atyre uritur që mbushnin rrugët e qyteteve.
Sipas traditës, gjatë një nga këto dalje, Superiori i ri i manastirit e gjeti dhe u pyeti,
"Çfarë ke të fshehtë aty poshtë kaputit tuaj, Vëllezër Benedikt?"
Dhe shenjti u përgjigj me ngricë, "Trëndafila, zoti im!" dhe duke hapur kaputin, dukeshin trëndafila të bukur, e jo ushqimi nga i cili Superiori kishte dyshuar.
Shën Benedikt vdiq në moshë 65-vjeçare më 4 prill 1589, në Palermo, Itali.
Në derën e qelisë së tij në Manastirin e Shën Mërise të Jezusit në Palermo ka një pllakë me shkrim në italisht që tregon se kjo ishte Qelia e Shën Benediktit dhe poshtë datat 1524-1589, për të treguar vitet e lindjes dhe vdekjes së tij.
Disa autorë tregojnë vitin 1526 si vitin e lindjes së tij, por fratarët e Manastirit të Shën Mërise të Jezusit konsiderojnë se data e saktë është 1524.
Çdo vit pas Pashkëve, ka një meshë dhe festë në nderim të tij në fshatin portuguez Coval, komunën Santa Comba Dão.
NJË NARRACION TJETËR
Është viti 1589. Në një qeli të varfër në manastirin françeskan të Shën Mërise së Jezusit, tre kilometra nga Palermo, Itali jugore, infermieri i vëzhgon fratin laik, një njeri analfabete, duke bërë disa lëvizje në shtratin e dhuratave ku ka qenë për dy muaj.
Fytyra e tij, tërbuar nga lodhja e 63 viteve aktivitetesh apostolikë intensive, ndriçohet në një moment. Goja i hapet dhe syt e bëhen të fiksuara dhe ekstazike. "Është fundi, vellai po kalon pragun e përjetësisë," mendoi infermieri. Dhe ai shpejt u nis t'i thërraste fratarëve tjerë për lutje të fundit për të vdekurin.
Njeriu i sëmurë, megjithatë, kur ekstazi mbaroi dhe infermieri kthehet, i thotë atij: " Mos u shqetëso. Do të ju njoftoj datën dhe orarin e vdekjes sime. Unë do t'i kaloj më 4 prill ".
Te cilin infermieri i përgjigjet, " Imagjino, Friar, sa e mbushur do të jetë kjo shtëpi!"
Sepse ai e dinte mirë famën ekstraordinare të shenjtërisë së atij frati, i cili ishte aq i madh në çdo vend, ndërsa ai ende jetonte, sa që rrallë gjejmë diçka të ngjashme në historinë e Kishës."
- " Ju mund t'i qetësoni, askush nuk do të vijë", i siguroi Shënti. Dy profecit u plotësuan me saktësi.
Në fakt, në ditën e vdekjes dhe varrimit të tij kishte një rrymë të madhe njerëzish për festën e Zotit në një kishë të Shpirtit të Shenjtë në periferi të Palermo-s, kështu që askush nuk erdhi te manastiri.
Në ditën e caktuar, Shënti morri konsolimin e Sakramenteve të Kishës: fjalimi i pafajshmërisë, komunioni, unktja ekstreme dhe edhe bendicioni papnor.
Njeriu i sëmurë ngrihet në krevatin e tij dhe, duke u ngritur drejt qiejve, lutet dhe mediton. Ai thërret shenjtorët mbrojtës të tij: Shën Françeskin e Asizit, Arkangjelin Shën Mikel dhe Apostujt Shën Pjetrin dhe Shën Palin.
Në një moment tjetër gjatë lutjeve, pas një vizioni të Shën Ursulës, Benedikti - kjo është emri i njeriut që po vdes - thotë me zë të lartë: " Në duar Tua, Zoti, kam dorëzuar shpirtin tim ". Pastaj ai shtrihet, mbyll sytet dhe bën frymëmarrjen e tij të fundit.
RRALLAT: RROBA E VESHUR NGA BENEDIKTI
Në atë moment të saktë, jo shumë larg aty, Benedita Nastasi, 10 vjeç dhe nipja e Shënit, duke parë një gropë që kishte hyrë brenda shtëpisë, dëgjoi zërin e xhaxhait të saj:
- " Benedita, ti don diçka nga aty.
- " Nga aty, ku, xhaxhi im?" - pyet vajza.
- "Nga Qiejt, bijë e mia" "- përfundon zëri i njohur. E pastaj gropja e vogël zhduket...
Shën Benedikti i Zi, shumë popullor në mes tona, quhej Benedikt i San Filadelfos, sepse kjo ishte emri i vendbanimit (sot San Fratello) pranë Mesinës (Sicili), ku ai lindi, në vitin 1526. Ai ishte djali i skllevërve etiopianë të blerë nga familja Manasseri.
Dihet se Shëniti ishte një bari, më vonë u bë eremit. Për t'u përgjigjur urdhrit të Papës, ai më pas iu bashkua Urdhrit Franciskan si vëllezër laik në manastirin e Santa Maria de Jesus, afër Palermos.
Atje u shquajt si një kokë mirakulore, sepse shpesh Engjëjt nga Qiejt zhvilloheshin për të ndihmuar atë në gatuese e ushqimeve.
Pavarësisht se ishte pa arsimim dhe vetëm vëllezër laik, aq ishin dhuratat dhe karizmat me të cilat Providenca Hyjnore e dekoroi shpirtin e tij, sa ai u zgjodh Superior dhe Mjeshtër i Novicëve të manastirit.
Duke ndjekur shembullin e Atit Serafik Shën Françeskut, themeluesi i tij, numri i papërmbajtur i mirakuve dhe prodigjëve që u operuan nga Shën Benedikti edhe gjatë jetës së tij përfaqësojnë vërtet fioretti. Është e pamundur të përmendim të gjitha. Të vetmja gjë që na mbeton është të përmendim pak a shumë.
Shërimi i kancerit
Para se t'i bashkohej manastirit të Santa Maria, Benedikt jetoi një jetë eremitike në Nazana për tetë vjet dhe në Mancusa në rajonin e Palermos.
Kështu, reputacioni i tij për shenjtërinë ishte tashmë i lartë. Një ditë, ndërsa kalonte përmes Mancusas, u thirr të vizitonte një grua sëmurë në një shtëpi tmerruese. "Unë nuk mund ta bëj shumë për ajo, sepse unë nuk jam prift. Por unë mund ta vizitojë dhe të lutem për aje," u përgjigj.
"Më ndihmo, Frieri," tha gruaja e varfër, e ngrënë nga kanceri në gjoksin e saj, i cili po shpejtonte tërësisht. "Më jep një bekuese për zotin!"
Prekur nga dhimbja e gruas së sëmurë dhe shqetësimi i familjarëve të saj, Shëniti u afrua shtratit, lutu me të gjithët e pranishëm, inkurajoi gruan së sëmurë të ketë Besim në Zot, pastaj, sipas kërkesës së saj, traçoi shenjën e kryqit mbi plagën në gjoksin e saj. Menjëherë u shërua, duke i lënë vetëm një cicatricë!
Shkurtimisht pas kësaj, Benedikt u tërhoq për t'i shpëtuar çdo falenderimi ose lavdërimi.
Ringjallja e vdekurve
Njëherë, katër gra nga Palermo - Eulalia, Lucrezia, Francesca dhe Eleonora, kjo e fundit me fëmijën e saj pesëmujor në krahët e saj, erdhi të vizitonin Shenjtin në manastirin e Santa Maria.
Në rrugën e kthimit në qytet, ende afër manastirit, karroca u përkuli dhe i shtypi fëmijën, i cili vdiq menjëherë. Fratët erdhën në ndihmë të tyre, dhe Benedikti u përball me skenën e trishtueshme të nënës që mbante trupin pa formë të fëmijës së vogël.
Benedikti i afroi ata dhe tha, "Ndaloni me qaj! Fëmija nuk është vdekur; ju mund ta ushqeni atë."
Ata rreth tij menduan se Shenjti ishte në delirium. Megjithatë, sa herë që nena iu bindi atij, fëmija filloi të shkonte me buzëqeshje, duke lënë të gjithëve të habitur.
Një fakt analog u zhvillua me djalin e Gjergj Rusos. Ndërkohë që vizitonte manastirin me gruan dhe disa anëtarë të familjes, karroca në të cilën udhëtuan ra nga një urë dhe fëmija u shtyp.
"Keni besim të madh te Zonja Jonë. Le t'i lutemi." Kjo kthesë tek ndërmjetësimi i Zojës së Shënëtër, për më tej, ishte një konstant në të gjitha intervencat e Shenjtit Benedikti.
Të gjithë u futën dhe filluan t'i luten; pastaj fëmija hapi sytë, zgjohu nga gjumi i vdekjes.
Edhe para se të bëhej eremit - dhe mund të ketë qenë mirakuji i parë që e kryeoi Shën Benedikti - një fëmijë i vogël vdekur u sjell përpara tij.
I trishtuar, Shenjti mori atë trup të palët në krahun e majtë dhe me dorën e djathtë bëri shenjin e kryqit mbi ballin e fëmijës së vogël të ngrirë. Pas lutjeve të Atër Nesh dhe Zojës Jonë nga ata që ishin të pranishëm, mirakuji i ringjalljes u zhvillua!
Mirakli i luleve
Shën Benedikti kishte zakonin të mbante ushqimin e mbetur nga manastiri në delëzën e tij të kuzhinës, për ta shpërndarë më vonë tek varfërit.
Njëherë Shën Benedikt u takua me vikarin e Sicilisë, Peshkopin Marcantonio Colonna, i cili, tërhequr nga famja e shenjtërisës së tij, erdhi ta vizitoj. I kënaqur, vizitori i shquar pyeti Benedikt çfarë mbante me sa kujdes.
Ai thjesht hapi delënzën e kuzhinës dhe tregoi... lule të freskët dhe aromatike, aq sa vikari i mori ato në altarin e kapelës private të tij.
Peshq që shfaqen dhe bukë që shumëzohet
Njëherë provizionet e manastirit u mbyllën. Ishte dimër dhe borë me rryma të fortë. Dhe të shenjtët as nuk mund t'i dilnin për elemosinë.
Benedikt i kërkoi një frati, i cili po ndihmonte në kuzhinë, ta hapte Ungjillin e Shenjtë nganjëku dhe të lexonte çfarë ishte shkruar. Lexohet pasazhi: "Mos u shqetësoni për jetën tuaj, se çfarë do t'i hani, as për trupin tuaj, se çfarë do ta veshni. Shikoni zogjtë e qiejve: ata as nuk mbjellin, as nuk grumbullojnë në depo; dhe megjithatë Ati juaj i qiellit i ushqen ato" (Mt 6:25-26).
Ndriçuar nga këto fjalë dhe lënë nga besimi heroik në Providencë, Shën Benedikt u nis për punë. Ai mbushi çdo tigan, kasol e enë të madhe në manastir me ujë. Në mëngjesin e ardhshëm ishin plot me peshk të freskët, shumë prej tyre gjallë.
Njëherë tjetër kur Benedikt, atëherë superior i manastirit, urdhëroi fratin portier, Vito da Girgenti, ta shpërndante bukën tek varfërit, të shenjtët, duke parë se rreshti ishte i madh, rezervuan në fund të sallës disa buka për fratet.
Fati erdhi te dituri i Benediktit, i cili thirri portierin ta thërriste përsëri të gjithë varfërit që ishin mbetur pa bukë: "Ju jepni të gjithëve në sallë - urdhëroi Benedikt - sepse Providenca do na ndihmoj."
Duke u bindur, Viti i Fratit vuri re me habi se buka në sallë nuk mbaronte; sa më shumë e hiqte, aq më shpejt dukej !
Fratët që rikthehen
Njëherë, tre novicët vendosën të ikin nga manastiri dhe t'u ktheheshin shtëpisë. Në agim ata ngjitën muret e murit, dhe në rrugë, ndërsa këngonin fitore për pseudo-façadën e tyre, pa një figurë që i afrohej atyre. Ishte Friar Benedicti, i cili u pyeti: "Çfarë bënni kësaj ore? Kthehuni menjëherë në manastir!" Dhe ai u këshilloi të luteshin shumë për përsistencë në vocacionin e tyre.
Muisht më vonë, ata rënë sërish në tentativën për t'u ikur dhe u kujdesuan shume që askush të mos dinte asgjë. Kur përsëri fituan rrugën, u takuan me Friar Benedictin, i cili hapi krahët e tij duke thënë: "Ndaloni atje, ku mendoni se po shkoni?" Tretë e njohën një shenjë nga Zoti për të përsistuar, kërkuan falje nga shenjtori, premtuan që nuk do ta ribashkonin gabimin.
" Shënjti, Shënjti". ..
Me çdo mrekulli që ndodhi, njerëzit u grumbulluan në portën e manastirit, duke i lavdëruar dhe falënderuar Shenjtin. Popullariteti dhe vlerësimi i tij u bë aq i madh sa njëherë përpjeku të ndërpriste një "Corpus Christi" procesion. Në atë rast, murgjit morën pjesë në procesion nga Katedralja e Palermo.
Dhe Shën Benedikt u caktua të mbante kryqin procesional, në koka të procesionit. Kur i vendosi sytë tek Kryqizuari, e ndjeu veten të kapur nga dashuria për Zotin tonë dhe hyri në ekstazi . Trupi i tij filloi të lundronte lehtë, pa që këmbët e tij t'i lëviznin.
Kur ata e panë këtë, njerëzit u shpërthyën në thirrje admirimi: "Shihni Shenjtin, Shenjtin!" Rreshtat e procesionit u zbehën plotësisht. Atëherë atyre që ishin përgjegjës për rendin iu tha njerëzve të rreshtonin. Por nuk kishte mënyrë dhe procesioni shpejt u kthye në Katedral...
Trupi i paprekur
Kur, pas festave të Shpirtit të Shenjtë Zotit, njerëzit mësuan se Benedikt kishte vdekur dhe tashmë ishte varrosur, ata u drejtuan te Santa Maria de Jesus. Varri ishtë në një vend me akses të vështirë, dhe fluksi i madh i pelegrinëve e përkeqësoi jetën e murgjve. Dhe numri i tyre rritet çdo ditë, sipas sa lajmët e mrekullive që punonin pranë varrit u shpërndan.
Filluan të kërkonin relikë të Shenjtit. Rrobat e tij dhe veshjet e shtratit ku ai vdiq ishin prerë në shirita. Edhe shtrati dhe matraci i tij u reduktuan në copëza të vogla, të dëshiruara nga vizitorët.
Më 7 maj 1592, tre vjet pas vdekjes së tij, trupi i tij, i paprekur dhe me erë të ëmbël, u vendos në një kuti e instaluar në një holl të hapur në murin e sakristisë së kishës së Shën Mërise de Jesus. Por sakristia shpejt u bë një kapelë, me njerëz që këngonin, luten dhe bënin betime. Kjo për dhjetë e nëntë vjet rresht.
Më 3 tetor 1611, me prani të Kardinalit Doria, trupi i Shën Benediktit u transferua përsëri në një urnë kristali mrekullueshëm në një kapelë anësore të kishës së Santa Maria de Jesus vetë, në manastirin e vjetër françeskan, tre kilometra nga Palermo, një qytet që, edhe para njohjes zyrtare të Kishës, e mori atë si Shenjtin Mbrojtës në 1652.
Shën Benedikti u shpall i bekuar në 1763 nga Klement XIII dhe u kanonizua nga Papa Piu VII më 25 maj 1807.
Adhurimi në Brazil
Shteti i Bahia ishte pionier në devotshmërinë ndaj Shën Benediktit në tokat braziliane.
Edhe para kanonizimit të tij, atje ekzistonte një vëllazëri në nderim të tij. Në të njëjtën kohë, devotshmëria ndaj Shenjtit u thellua thellësisht në Maranhão.
Imazhet e Shën Benediktit dihen se kanë ekzistuar të paktën që nga viti 1680 në Olinda, Recife, Igaraçu (PE), Belém do Pará dhe Rio de Janeiro.
E njëjtë ishte e vërtetë edhe në São Paulo. Një shekull para se ai të shpallte shenjtor nga Kisha, ai tashmë adhuronte si i tillë në kishat që vizitoheshin nga anëtarët e Venerable Brotherhood of Nossa Senhora do Rosário dos Homens Pretos (1707). Dhe sot devotioni ndaj Shënit është një fenomen kombëtar. Nuk mungojnë parrokia, kapela ose të paktën një altar me imazhin e Shën Benediktit të Zi në gjithë Brazilin.
LUTJE
O ZOT, I CILI NË SHËN BENEDIKT TË ZI,
TË SHFAQËSH ÇUDIRAT TUA,
THËRRITUR NË KISHËN TENDE
BURRA TË GJITHA POPUJVE, RRACEVE DHE KOMBEVE,
NA JEPI PËRNDRYSHIMIN E TYRE,
QË TË GJITHË,
TË BËRË DJEM E VAJZA TUA ME PAGËZIM, JETOJNË BASHKË SI VËLLEZËR DHE MOTRA TË VERTETË.
PËR MJESHTRIN TONË JEZU KRISHTI, BIRI YT, NË NJËSINË E SHPIRTIT TË SHENJTË.
AMEN
TË LAVDROJ DHE TË BËNJ FALENDERIM, ATI IM,
ZOT I QIEJVE DHE TOKËS,
SEPSE KE ZBULUAR TË VOGLIT
MISTERET E FSHEHTA TË MBRETËRISË!
SHËRBËTOR I MIRË DHE BESNIK, HYN NË KËNDIM!
TË JEZUSIT, ZOTI YT!
SHËN BENEDIKT, LUTONI PËR NE!!
SHËN BENEDIKT I ZI, INTERCEDO PËR NE!!
SHËN BENEDIKT, MBROJTËS I KUQËRUESVE, LUTONI PËR NE!!