یکشنبه، سیزدهم ژوئن دو هزار و بیست و یک

یکشنبه، سیزدهم ژوئن دو هزار و بیست و یک:

عیس گفت: «پسرم، تو خوب یاد داری که کاتکیسم را برای کلاس خود باید به خاطر بسپیری: ‘تو اینجا هستی تا منو بشناسی، دوست داشته باشی و خدمت کنی.’ حتی به حواریونم گفتم اگر می‌خواهند اول باشند یا رهبر، باید بقیه مردم را خدمت کنند. همه شما را دوست دارم و می‌خواهم که همگی از طریق عشق کردن من و عشق دادن به همسایه خود، مانند من باشید. وقتی کسی را دوست داری، می‌خواستی در نیازهای او کمک کنی. پس هنگامی که برای داوری تو به آسمان بیایی، می‌خواهم دست‌هایت پر از اعمال خوب باشد چون مردم را یاری کردی. بهترین خدمت این است که بتوانی عشق من را با تبلیغ کردن آن به بسیاری دیگر برسانی. روح‌ها خلقات گرانبهایم هستند و هر چند تن روحی که توانستی نجاتی، بزرگتر می‌شود عروسی آسمانم از مهمانان.»