Dyzet e Katër Orët e Pashkës së Zotit tonë Jezu Krishti

24 Orët e Pashkës së Amare të Zotit tonë Jezu Krisht nga Luisa Piccarreta, Vajza e Vogël e Dëshirës Divine

† Ora e Të Shtatë
Nga 11 PM deri në Mesnatë †

Ora e Tre e Agonisë së Jezusit në Malin e Ultësirëve

Përgatitja para çdo Ore

Përgatitja për Tre Orët e Malit të Ultësirëve në Kopshtin e Gethsemane

Jezi, i ëmbël dhe i mirë! Zemra ime po sheh. Unë shoh se Ti ende vesh agoni. Gjaku rrjedh nga trupi Yt në sasi të tillë sa tokës ia mbulon gjaku. O dashuri ime! Zemra ime thërret kur Ta shoh Ty aq të dobët dhe të lodhur. Fytyrën e Tij të çmuar dhe duart e Krijuesit Tënd, që mbështeten në tokë, janë të lagura me gjak. Më duket se Ti dëshiron t'i kthesh rrjedhat e gjakut për rrjedhat e mëkateve që njerëzit i dërgojnë Ty, saqë këto mëkata të merren nga gjaku Yt dhe Tu ti falësh çdo fëmijë të njeriut. Ngrihu, Jezi im! Është shumë se Ti vesh, është mjaftueshëm për dashurinë Tende. Por kur duket se Jezu im po vdes në gjakun e tij, dashuria i jep jetën e re. Unë Ta shoh atë të lëvizë. Tani ai ngrihet, i mbështjellur me pluhur dhe gjak. Ai provon t'i ecë, me vështirësi ai vetëmvdesh.

Jeta ime e ëmbël! Le të më lejo që ta mbaj Ty me krahët e mia. A dëshiron të kthehesh tek dishepujt Tënd të dashur? Sa madh është dhimbja Yt kur Ti i gjeni ata duke flenë përsëri! Ti flet me zërin trembues dhe të dobët: "Fëmijët e mia, mos fleni! Ora ime ka ardhur. A nuk shihni se si jam? O qeni pranë Mije dhe mos më lani në orët e vështira të dhimbjes."

Jezi, Ti ke bërë aq i pashkruar sa dishepujt Tënd nuk do t'ju njohnin pa gratin dhe butësinë e zërit Tënd. Pasi u kthen atyre të vëzhgojnë dhe luten, Ty kthehesh në kopësht, por me një plagë të re në zemrën Tende. Unë shoh atë si shpeshohen ata fëmijët që, përgjatë favorëve, dhuratave dhe gracave Tua, harrojnë dashurinë Tende dhe dhuratat e Tija në natën e provimit, bien në gjumë spirituale dhe kështu humbin shpirtin e vëzhgimisë dhe përvendosmërisë në lutje.

Jezi im! Pasi një ka parë Ty dhe ka gjuar ëmbëlsiat e gracave të veçanta, nevojitet forcë e madhe që t'i rezistojë kur shoh se është i privuar nga dhuratat Tua. Kështu, unë lutem për ata fëmijët ku neglizhenca, indiferenca dhe ofendimet ndaj Zemrës Sonde janë më të hidhra, saqë Ti t'i rrethosh me gracin e Tënd dhe ta ndalosh atje nëse bëjnë edhe vetëm një hap që mund të mos i pëlqej Ty, saqë ata nuk humbasin shpirtin e lutjes së përvendosur.

O Zoti im Jezu Kristi! Kurrëzimi në kopshtin e ulët, Ti ngritësh fytyrën tënde, të lagur me gjak, drejt qiejve dhe thon për herë të tretë: “Atër, nëse është e mundur, lejo që ky gotë t’i kaloj më!”

Pastaj, o Zoti im i ëmbël, unë dëgjoj Ty duke thënë: "Apostuj të dashur, mos mjaftoni me ta lënë vetëm në këtë vuajtje të tmerrshme. Formo një kurorë rreth më dhe më konsoloni me dashurinë tuaj dhe shoqërinë!"

O Zoti im Jezu Kristi! Kush mund ta rezistojë Ty në këtë nevojë të madhe! Cili zemër mund të jetë i tillë që nuk therrhet kur shikon Ty, i ngrirë nga vuajtja dhe i mbathur me gjak? Kushi do t’i mos hiqte lotët e hidhra për lamtumirat tuaja të dhimbshme, duke kërkuar ndihmë dhe forca! Por gjej konsolim, o Zoti im Jezu Kristi! Unë jam i gjallë që shoh engjëllin dërguar nga Atër, i cili do t’ju jepë Ty mbështetje dhe forcë, për të lënë Ty lirë nga ky gjuhëzueshëm frikës së vdekjes, duke u dorëzuar Jevrit. Por ndërsa po flisni me engjëllin, unë do t’i kaloj qiejve dhe tokës. Lejo më të marr gjakun që e derdhet në Malin e Uljive, për ta dhënë atë te gjithë njerëzit si një garantim i shpëtimit të tyre dhe ti sjellja dashurinë, hapat dhe veprat e tyre si kthim.

Nënë Qiejore Mari! Jezu dëshiron konsolimin. Konsolim më të miri që mund ta jemi i Tij është t’ia sjellëm shpirtrave Te Ty. Maria Magdalena, na shoqëroje. O engjëj të shtrenjtë, erdhni dhe shihni se si janë gjërat me Jezun. Ai dëshiron konsolimin nga të gjithë; aq e madhe është zhgënjimja e Tij sa që nuk heq asnjëri.

O Zoti im Jezu Kristi! Ndërkohë që provon gotën e papërshtatshme amare të cilën Atër ka përgatitur Ty, unë perceptoj se Ti del më shumë në lamtumira dhe therrjeja dhe thuash me një zë afër i shtypur: "O shpirtrave, o shpirtrave, O erdhni e ngjituni Mua, merrni vendin tuaj në njerëzimin Tim. Dëshira ime është për ju, pamja ime është për ju. Mos jeni të verbër ndaj zërit tim, mos i frustroni dëshirat e mia të ngrohta, gjakun tim, dashurinën time, vuajtjet e mia. Erdhni, shpirtrave, erdhni!"

O Jezu më i vështirë! Çdo lamtumirë dhe dëshirë është një plagë për zemrën time që nuk gjej paqe. Pra, bëjë gjakun Tënd të jetë edhe imi, vullnetin Tënd, zelin e ngrohtë shpirtërore, dashurinë Time. Ndërkohë që unë kaloj qiejve dhe tokës, do t’ia kërkoj gjithë shpirtrave, ofroj gjakun Tënd si një garantim i shpëtimit të tyre dhe sjellja Ty ta ngjitni për ti zbutur tepërsinë e dashuris së Tij dhe ta ëmbëlsoni amarinë e frikës s’vdekjes. Ndërkohë që bëjë këtë, më shoqëro me shikimin Tënd.

Nënë ime, vije tek unë, sepse Jezu dëshiron shpirtra për konsolimin e Tij. Më jep dorën nënësore tënde. Bashkë udhëtojmë gjithë botën duke kërkuar shpirtra dhe sigurojmë me gjakun e Jezuit inclinacionet, dëshirat, mendimet, veprat, të gjitha impulsit dhe lëvizjet e njerëzve. Ne vendosim flamët e zemrës së Tij në shpirtrat e tyre për ta dorëzuar Ty. Kështu siguruar me gjakun e Tij dhe transformuar nga flamet e Tij, dëshirojmë të sjellëm shpirtrave te Jezu për ti lehtësuar vuajtjen e frikës së vdekjes amare.

Engjëll i Mbrojtës im, shko para dhe përgatis shpirtrat që do ta pranojnë këtë gjak, saqë asnjë pikë nuk të mbetet pa efekt të madh.

Nënë ime, shpejto! Le t’i kalojmë, sepse unë jam i gjallë që shoh shikimin e Jezuit duke na ndjekur, dëgjoj lamtumirat e Tij të përsëritura, të cilat duhet ta shtynin ne për të shpërndarë punën tonë.

As ne bëjmë hapat të parë, Nëna, arrijmë në derat e shtëpive ku gjendën sëmurët. Sa këmba të dhimbshme! Dhe sa njerëz të sëmurë që mallkojnë nga intensiteti i dhimbjes së tyre dhe donë ta marrin jetën e veta! Të tjerët janë braktisur nga të gjithë dhe nuk kanë asnjë për ti ofruar edhe një fjalë konsolimi ose ndihmës së nevojshme. Për këtë arsye, ata lëshojnë mallkime dhe zhgënjim.

O Nëna, unë dëgjoj në shpirtin tim gjëmimet e Jezusit, i cili sheh punën e tij të dashurisë për ta bërë që fytet të vuajnë vetëm për t'i bëjë si Veten e Tij, duke u kthyer në ofendime. O le te ju japim atyre gjakun E Tij, që të jetë për shpëtimin e tyre dhe me dritën E Tij ta bërë sëmurët të kuptojnë vlerën e vuajtjes dhe ngjashmërinë me Krishtin që kështu arrijnë. Dhe ti, Nëna ime, afrohu te ata. Si një nënë dashuruese, prek atyre plagat e tyre të dhimbshme me duart tuaja të bekuara. Zbut plakën e tyre, marr ato në krahët tuaj dhe derdh rryma graci nga zoti yt mbi vuajtjen e tyre. Mbështetë ata që janë braktisur, konsolo njerëzit e përshtypur të cilëve u mungojnë rimedat e nevojshme, zgjo dukshëm fytë që sjellin ndihmë atyre që vuajnë nën peshën e agonisë së madhe, saqë, forcuar rinisht, ta mbajnë me paciencë të madhe atë që Jezus u imponon.

Le t'i vazhdojmë dhe hynim në dhomat e vdekurve. Nëna, sa spektakël i trembur! Sa fytë janë për tu hedhur në ferr! Sa të cilët, pas një jete pekatore, donë ta japin dhimbjen e fundit atij Zoti Krenar që është plumbuar aq herë dhe ta kurorojnë frytin e tyre me një akt zhgënjimi! Sa shpirtra keqbërës rrethojnë shtratin e vdekurve dhe përpiqen të sjellin frikë dhe terror para gjykatit të drejtë, kështu duke bërë fundim për ta çuar ata në ferr. Ata donë ta hedhin zjarrin e tyre infernal dhe ta mbulojnë vdekurët me atë, lënë asnjë hapje për shpresë.

Të tjerët ende të lidhur me mirësitë e tokës, nuk mund të gjejnë në vetveten ta bëjnë hapat e fundit nga koha në jetësi. O Nëna, ata janë në nevojë ekstreme, në nevojë të madhe ndihme. A ju duket se si tregojnë, sa lëvizin në agoni dhe lutën për ndihmë dhe falje? Toka tashmë ka zbehur nga syt e tyre, por ti, Nëna shenjtërore, vendos duart tuaja nena mbi ballin e ftohtë të tyre dhe prano frytin e fundit. Nëse i japim gjakun e Jezusit çdo vdekur, do ta dëmtojmë shpirtrat keqbërës dhe do t'i lejojmë ata që luftojnë me vdekjen të marrin sakramentet e fundit dhe kështu të vdesin mirë dhe shenjt. Le t'i konsolojmë me frikën e Jezusit për vdekje, lotët E Tij dhe plagat E Tij. Le ta thyej lidhjet që ende i mbajnë saqë të gjithë dëgjojnë fjalën e faljes. Le t'u sjellim besim atyre saqë të hedhin në krahët e Jezusit. Kur Ju gjykon ata, Ai do ta gjejë të kuqërremtuar me gjakun E Tij, i mbështetur në krahët E Tij dhe faljen t'i jepë të gjithëve.

Le t'i vazhdojmë, Nëna! Shikimi yt shikon dashurisht tokën dhe lëviz për mëshirë para saqë njerëz të varfër që kanë nevojë për këtë gjak. Nëna ime, unë ndihem thyer nga pamja e Jezusit për ta urgjuar sepse Ai i shteron fytet. Unë dëgjoj gjëmimet E Tij në thellësi të zemrës sime që donë t'ua them: “Bija ime, ndihmo Me, jep Mua fyt!”

Por shiko, Nëna, si toka është e mbushur me fytë të cilët janë për tu rënë në pekat. Jezus shpërthen në lot kur sheh gjakun E Tij duke u profanuar përsëri. Vetëm një mrekulli mund ta parandalojë këta njerëz nga rënia. Kështu, i japim atyre gjakun e Jezusit saqë të gjejnë në Atë forcën dhe gracin për t'u mos rikthyer më te pekatet.

Një hap tjetër, Nënë! Shiko shpirtrat që kanë rënë tashmë në mëkat dhe kërkojnë një dorë për të ngritur ata lart. Jezu i do këto shpirtra. Por ai i shqetëson me frikë sepse i sheh të papastërta, dhe frika e tij nga vdekja rritet. Le ta bekojmë edhe ne ato me gjakun e Jezuit, që t'i ofrojmë dorën që do t'i ngritë lart.

Shiko, Nënë, sa shumë këto shpirtra kanë nevojë për gjakun e Jezuit, shpirtra të vdekur për jetën e pafundme. O si i mjerueshëm është kjo gjuhë! Qiejt i sheh ata me lotët e dhurimit, dhe Toka i sheh ata me tmerr. Nënë, gjaku i Jezuit përmban jetën e hirit; le ta jemi atyre. Me prekurjen e Tij, ato rriten përsëri, edhe më të bukura se ç'ishin para, dhe fitojnë një shije nga qielli dhe Toka.

Le t'i vazhdojmë, nënë! Shiko këtu, kemi shpirtra që mbajnë shtypin e refuzuarve; shpirtra të mëkatuara që ikin nga Jezu, duke i ofenduar Atë dhe dunduruar faljen e Tij. Këta janë Judat e rinj të shpërndarë nëpër Tokë dhe godasin zemrën që vuajnë një dhembje aq amare. Le ta jemi edhe ne atyre gjakun e Jezuit, që t'i fshije shtypin e refuzimit dhe t'u veshë atë të shpetimit, duke u ngjitur besim në zemrat e tyre dhe dashuri pas fajit të tyre, saqë do të shpërthejnë te këmbët e Jezuit dhe ta mbajnë ata, asnjëherë nuk do i lëshojnë.

Shiko edhe kështu shpirtra që rrahin me çmenduri drejt fatit të tyre. Asnjëri nuk mund t'i ndalojë në këmbët e tyre. Le ta derdhim gjakun e Jezuit te këmbët e tyre, saqë duke prekur Atë dhe dritën e Tij, me lutjen e zërve të Tij, ata ende do të kthehen përsëri dhe do të nisen në rrugën e shpetimit.

Le të shkojmë më tej, nënë! Këtu Ju shihni fëmijë të mirë dhe të pafajshëm në të cilët Jezu është i kënaqur dhe ku ai gjet pushimin e tij në botën e krijimit. Por krimelindësit i kapin me çdo lloj mashtrime dhe u bëjnë shumë vështirësi. Ata dëshirojnë ta marrin pafajshmërinë e tyre për të ndryshuar kënaqësinë dhe pushimin e Jezuit në një hidhërrim të thellë. Ashtu siç duket se nuk kanë tjetër qëllim veçse të shkaktojnë vazhdimisht dhimbje zemrës së Zotit. Le ta mbyllim dhe ta rrethojmë pafajshmërinë e tyre me gjakun e Jezuit. Le të jetë barriera e mbrojtjes përmes së cilës asnjë faj nuk mund të hyjë. Le kjo Gjaku t'i shkatërrojë ata që dëshirojnë ta ndotën këto fëmijë dhe i mbajë atyre të pastra dhe pa dëmtime, për të qenë Jezui vend pushimi, të jetë i kënaqur me ato dhe, nga dashuria e tij për to, t'i lërë në mëshirë shumë fëmijëve njerëzorë të varfër. Eja, Nënë, le ta zhvendosim këto fëmijë në gjakun e Jezuit dhe i bashkojmë përsëri edhe një herë me dëshirin e shenjtë të Zotit. Le t'i vendosim atyre në krahët e Tij dhe t'i lidhim zemrës së Tij me zinxhirët e Dashurisë së Tij për ta ëmbëlsuar hidhërrimin e vuajtjes së vdekshme të Tij. A dëgjoni, Nënë, si kjo gjak ende therr në këmbim të fëmijëve tjerë? Le të shpejtojmë drejt mbretërive të herezikëve dhe mosbesimtarëve. Sa dhimbje nuk e ndjen Jezu aty! Ai, i cili dëshiron jetën e gjithëve, nuk gjet asnjë veprim dashurie në kthimin e tij, nuk dihet edhe nga krijesat e Tij. Le të kuptojnë, Nënə, se kanë një fëmijë. Hapej ju mbretërinë e qiejve. Le t'u jemi gjaku i Qengjiut të Zotit, që ta shkatërrojë errësirën e papërshtatshmërisë dhe herezikës. Po, le t'i zhvendosim të gjithëve në gjakun e Jezuit dhe t'i kthejmë atij si fëmijë të rrembyer dhe të dëbuar që tashmë do ta gjejnë Atën e tyre. Kështu Jezu do të forcohet në vuajtjen e tij të hidhërrimtë. Jezu, duket se nuk është ende i kënaqur me këtë. Ai vazhdon të kërkojë fëmijë tjerë. Jezu shikon ata që vdesin në mbretërinë e herezikëve dhe mosbesimtarëve në rrezik të u zënë nga krahët e tij për ta bërë atë në ferr. Këto fëmijë po kalojnë, raja e tyre në abis është afër. Asnjëri nuk është aty për t'i shpëtuar ata. Koha është e shkurtër, momenti i fundit shtypet, do të humbasin sigurisht.

Jo, Nënë, gjaku i Jezuit nuk ka qenë derdhur pa arsye. Prandaj ne shpejtojmë te ata menjëherë, hiqim këtë gjak mbi kokët e tyre, që të shërbejë si pagëzim dhe t'i infuzojë besimin, shpërblimin dhe dashurinë. Qejfoni pranë tyre, Nënë, plotësimi i gjithçkaje që u mangon ata, po, le ta shohin Ju. Bukuria e Jezuit ndriçon në fytyrën tuaj. Sjellja juaj është si ajo e Tij. Kur ata të shohin Ju, do t'i njohin sigurisht Jezu. Le t'u lejoni atyre të pushojnë në zemrën tuaj neneore. Hiqni në ta jetën e Jezuit që posedoni Ju. Thoni ju atyre se si një nënë dëshironi ata të jenë të lumtur në qiej. Kur fëmijët e tyre t'i lëshojnë shpirtrat, marrini ato në krahët tuaj dhe pastaj le ta kalojnë te Jezu. Nëse Jezu nuk dëshiron ta pranojë ata sipas ligjeve të drejtësisë së Tij, kujtoni Ije dashurinë me të cilën i ka besuar ata Ju nën kryqin. Kërkoni të drejtat tuaj si një nënë dhe ai do t'i rezistojë kurrë lutjet tuaja dashuruese. Nëse plotëson zemrën tuaj, ai gjithashtu do ta përmbushje dëshirën e Tij të ndezur.

Tani, Nënë, le të marrim Gjakun e Jezusit dhe ta jemi dhënë të gjithëve: të vuajtuarve që t'i forcohen; të varfërve që t'u mbajnë me vullnet humbjen e varfërisë së tyre; të tentuarve që t'i fitojnë fitoren; të papërshtatshëm që virtuti i besimit të triumfojë në ta; blasfemuesit që t'ia kthejnë mallkimet e tyre në fjala bollëkuese; priftërinjve që t'i kuptojnë detyrën e lartë dhe të jenë shërbyes të merituar të Jezusit. Lajmojeni gojët e tyre me gjakun e Tij, për ta mos i lejuar asnjëherë të flasin fjala që nuk lavdëron Zotin. Prekni këmbët e tyre, që dashuria t'i frytëzojë dhe ata të kërkojnë shpirtra për ta udhëhequr te Jezusu. Le të jemi edhe mbretëri këtë gjak tek sunduesit e kombeve, që të jenë bashkuar mes vete dhe të tregojnë mëshirë dhe dashuri ndaj subjektëve të tyre.

Tani ne hyjmë në vendin e pastërimit. Shpirtrat e varfër lamentoshen dhe kërkojnë këtë gjak për lirimin e tyre. A nuk dëgjon, Nënë, zhurmat e tyre dhe derdhjen e dashurisë së tyre? A nuk shihni se si vuajnë sepse janë tërhequr vazhdimisht nga mirësia më e lartë? Ju gjithashtu shihni se Jezus vetë dëshiron ta pastrojë ata sa më herët që t'i ketë me Vete. Ai i tërheq me dashurinë e Tij dhe ata përgjigjen duke rritur vazhdimisht dashurinë e tyre ndaj Tij. Ata janë në prani të Tij por ende nuk mund ta mbajnë pastërinë e syve divinor. Kështu, ato detyrohen të tjerëhen përsëri dhe të ulen në flakët.

Nënë, le të zbritemi në këtë burg i thellë dhe le të rrjedh gjaku i Jezusit mbi shpirtrat e varfër. Le ta sjellim atyre dritë, t'i zhdukim kënaqësinë për dashuri, t'i fshijmë zjarrin në të cilën ata digjen dhe t'i pastrojmë nga makthët e tyre. Pastaj, liruar nga vuajtjet e tyre, do të fluturojnë në krahët e mirësisë së lartë. Le të jepet kjo gjak veçanërisht atyre shpirtrave që janë më i braktisur, për ta gjetur atë ndërhyje që njerëzit u mohojnë ata. Të jetë ky gjak shpëtim për të gjitha shpirtrat e varfër. Le t'i gjenë të gjithë rinfreskim dhe çlirim përmes këtij Gjaku. Shfaqeni si Mbretëreshë në këtë vend i mjerimit dhe lamentosjes. Shtriheni duart e nënës për të gjitha. T'i hiqni një nga tjetrën nga këto flaka hyrjeje dhe le ta bëjnë të gjithë fluturimin e tyre drejt qiejve.

Nënë, më jep edhe unë këtë gjak. Ju di se sa i nevojitëm jam atij. Me duart e nënës tuaj shpërndani tërë ekzistencën time me Gjakun e Birit të Zotit, pastrojeni mua nga makthët e mia, shpëtimi plagat e shpirtit tim dhe pasuroni varfërinë time. Le t'i rritet gjaku i Jezusit në venat e mia dhe më kthejeni jetën divine të Tij. Hyni në zemrën time, transformohuni atë në zemrën e Birit tuaj. I jepni asaj një bukurie të tillë që Jezusu ta gjejë kënaqësinë e tij plotësisht tek unë. Në fund, Nënë, le t'i hyjmë rajonet qiejore dhe ofrojmë këtë Gjak të gjitha shenjtëve, të gjitha engjjeve, për ta marrë më shumë lavdi nga ai, të dalin në falenderim dhe të luten për ne, që edhe ne të arrini te ata përmes Gjaku i Tërshuarit.

Pas se e kemi sjellë këtë gjak tek të gjitha banorët e qiejve, tokës dhe zjarrit, na kthejmë përsëri te Jezusu. O engjëj dhe shenjtër, erdhni me ne! Oh, Jezus lyp për shpirtra, dëshiron që të hyjnë të gjitha në njerëzimin e Tij për ta dhënë atyre frutat shpëtuese të gjakut të Tij. Le t'i grumbullojmë të gjithë rreth Tij. Ai do të ringjall dhe do ta gjejë veten kompensuar për agoninë amare që ka pësuar.

Tani, Nënë e shenjtë, le t'i thërrasim së bashku të gjitha elementet dhe krijesat pa mendje për ta shoqëruar Jezusun, që të gjitha t'i jepin lavdi Atij.

Drita e diellit, vini të ndriçosh errësirën e kësaj nate dhe kështu ta bësh më miqësohe për Jezusin! Ju yjet me rreze të skuqura, zbritni nga qielli dhe jeni konsolimi i Krijuesit tuaj! O qenët ju vini t'i rifreskoni Jezusin! Ai është Krijuesi ynë, jeta jonë, gjithçka. Vini ta jepni atij freskim, të respektoni atë si Zotin tonë më të lartë. Por o jehona, Jezusi nuk kërkon dritën, yjet, lulët, zogjtë, elementet, ai kërkon shpirtra!

O i mirë i ëmbël! Tani janë të gjitha këtu: afër Ty është Nena e dashur; pushoni në krahët E saj. Por edhe Ajo gjet konsolim kur Ta shtyp atë te zemra, sepse edhe Ajo ka pësuar frikën të dhimbshme të vdekjes së Tij. Këtu janë gjithashtu Maria Magdalena, kështu është Marta, këtu janë shpirtrat e dashuruar nga Zoti i të gjitha shekujve. O pranoi të gjithëve, Jezu, jepu atyre një fjalë falje dhe dashurie, po, forcoi ata në dashuri që asnjë shpirtër nuk ta lën Ty! Por duket siç doni t'i themi: "Fëmijë, sa shpirtra i shkëputen nga Unë me forcë dhe bien në prishje të përhershme. Si mund të qetësohet dhimbja ime nese dashuroj një shpirtër siç e kam dashuruar gjithë ata bashkë?"

Përkujtues në agoni! Duket sikur jeta juaj po shuhet. Unë jam duke dëgjuar frytët tuaja të shqetësua, syte tuaj bukur po errësohen siç duket se vdekja po afrohet, gjithë anatomet tuaja janë lënë pa forcë dhe duket sikur nuk jeni më i frytë. O zemra ime dëshiron të dalë nga gjoksi im. Unë ju prek dhe ju gjet ftohtë si akulli, duke dhënë shenja të vështira jetese. Nena e mjeruar, ju engjëjt e qiejve, vini dhe pleqni për Jezusin. Por mos priteni që unë ta vazhdoj jetën pa Ty. Jo, nuk mund. Unë thërras, “Jezusi, Jezusi, jeta ime, mos vdi!” Dhe tashmë jam duke dëgjuar zhurmat e armikut tuaj të afruara për t'u marrë me Ty. Kush do ta mbrojë Ty në gjendjen që je? Por papritmas ju ringjallni si njëri i ngjalli nga vdekja, më shikoni dhe thoni: "O shpirtër im, a je ti? A ke parë dhimbjet e mia dhe frikën e vdekjes që kam pësuar? Dituni tani se në orët e frikës së vdekjes më të hidhra në Kopshtin e Ullinjve, unë mbylli çdo jetë njerëzore në vetvete, përjetova dhimbjen e tyre dhe edhe vdekjen. Por u jepa jetë të gjithëve. Nga agonia ime morra atyre më tepër. Hidhja e vdekjes sime do t'i kthehet burim i ëmbëlsie dhe jeta për ata. Sa të dashur janë shpirtrat për mua! Ose ta kishin ripaguar unë! Ti ke parë, O bijë ime, se kur po vdisja, fillova t'i frytësoj përsëri. Ajo ishte vdekja e njerëzve të cilët frikën timë e ndjeu në vetvete."

O Jezusi! Pasiqë edhe deshira ta siguroj jetën dhe vdekjen time te Ty, unë ju lutem përmes kësaj frike të dhimbshme të vdekjes që ti je afër meje në momentin e vdekjes sime. I dhash zemrën time si vend pushimi, krahët im si mbështetje, i vendosa gjithçka të jetëve te Ty. O sa mirë do ta dorëzoja vetveten në duart e armikut tuaj që t'i vdesha atij në vendim! Vini, jeta e zemrës sime, në atë moment kritik, për t'u kthyer tek unë çka i kam dhënë Ty: shokëtimi yt për të kënaqur meje, zemra jote si shtrat vdekjeje, krahët tuaj për mbështetje, fryti juaj i shqetësuar për ta lehtësuar atë në vdekje, që t'i frytësoj vetëm te Ty. Fryti yt, sikur ajër purifikues, do të më çliroj nga çdo makull dhe do të më lejoj të hyjë në kënaqësi të përhershme.

Të tjerash më tepër, Zoti im Jezu! Pastaj i jepni shpirtit tim njerëzimin Tënd të shtrenjtë, që kur Ti m'iksh, ti shohësh figurën Time në mua. Tani do ta gjeni ne me asgjë që duhet t'i korrigjojmë. Do më lajmërimi në gjakun Tënd, do më veshje me rroba të bardhë të Vullnetit Tënd të Shtrenjtë dhe do më zbukurojë me Dashurinë Tende. Nëse m'ja jepni shpirtit tim puthin e fundit, atëherë do ma lejoni t'i fluturoj në qiej. Por çfarë që e dëshiroj për vete, bëje edhe për të gjithë ata që janë në agoninë e tyre. Le ta mbajmë të gjithëve me dashuri dhe i jepni shpirtërve të tyre puthin e bashkimit me Ty. I shpëtoni pa pështim dhe mos lejeni asnjë shpirt t'i humbë.

O Zoti im i vuajtur! T'ua ofroj këtë orë në kujtim të Pasionit dhe Vdekjes Sonde, për ta çarmatosur zemërimin e drejtë të Perëndisë për shumë mëkatet; për triumfin e Kishës, për konvertimin e të gjithë pekëve, për paqen e kombeve, veçanërisht të atdheut tonë, për shënjtorinë tone dhe si një flijim shpërblues për shpirtërat që vuajnë në Purgatori.

Unë tashmë i shoh armikut Tënd duke u afruar. Ti dëshiron të ma lënë për t'u takuar me ta. Jezu, leju më ti ofroj gjithçka e butësisë së Nënës Sonde si shpërblim për atë puth të tradhtues që Juda do ta shtyp në buzët Tende të shenjta. Leju më ta fshij faqen Tende, mbuluar me gjak, siç është profanuar me goditje në faqe dhe nxehtë nga lëngu i gojës. Unë jam i mbajtur fort te Ti. S'do të t'i lëshoj, do ta ndjek. Por më bekojë dhe qëndro pranë mua. Amen.

Refleksione dhe Ushtrime

nga Shën Ati Annibale Di Francia

Në këtë orë të tretë në Gethsemane, Jezu kërkoi ndihmë nga Qiej; dhe dhuratat e Tij ishin aq shumë sa ai kërkoi edhe për kënaqësi nga dishepujt e Tij. Dhe ne—a pyesim gjithmonë ndihmë nga Qiej në çdo rrethana të vështirë? Dhe nese na kthehem edhe tek krijesat, a bëjmë këtë me rend dhe me

ata që mund ta na kënaqojnë në një mënyrë shenjtërore? A jemi të paktën t'u përgjigjemi, nese nuk marrim atyre kënaqësit që i pritej, duke përdorur indiferencën e krijesave për t'i lëshuar veten më shumë në krahët e Jezusit? Jezu u kënaqua nga një Engjëll. Dhe ne—a mund të themi se jemi engjulli i Jezusit duke qenë rreth Tij për ta kënaqur dhe bashkuar me amargurinën e Tij? Megjithatë, për t'u bërë si një engjell i vërtetë për Jezu, është e nevojshme të marrim vuajtjet si dërguara nga Ai, dhe kështu si Vuajtje Hyjnore. Vetëm atëherë mund ta kënaqojmë një Zot aq amargur. Nese i marrim vuajtjet në mënyrë njerëzore, nuk mund t'i përdorim ato për të kënaqur këtë Burrë-Zot, dhe kështu nuk mund të jemi engjujt e Tij.

Në vuajtjet që Jezu na dërgon ne, duket se na dërgon kupën në të cilën duhet t'i vendosim frutin e tyre. Dhe këto vuajtje, pësuar me dashuri dhe lëshimin, do të kthehen në një nekter shumë i ëmbël për Jezu. Në çdo vuajtje do ta themi: “Jezu na thërret rreth Tij për t'u bërë engjëjt e Tij. Ai dëshiron kënaqësit tanë, dhe kështu na lejon të bashkohemi me vuajtjet e Tij.”

Dashuria ime, Jezu, në vuajtjet time kërkoj Zemrën Tende për t'u pushuar, dhe në vuajtjet Tende kam qëllim të Ti ofroj strehë me vuajtjet e mia, që ta kënaqojmë njëri-tjetrin, dhe unë të jemi engjëlli i Tij konsolues.

Lutja e Falënderimit pas çdo Ore Shente në Malin e Uljive

Faltore dhe Falënderim