ยี่สิบสี่ชั่วโมงของการทรมาณของพระเยซูคริสต์ผู้เป็นพระเจ้า

24 ชั่วโมงของการทรมานแห่งพระเจ้าเยซูคริสต์โดยลุยซา พิกกาเร็ตตา ลูกสาวเล็กๆ ของประสงค์อันศักดิ์สิทธิ์

† ชั่วโมงที่สอง
จาก 6 ถึง 7 น. †

พระเยซูแยกตัวจากพระมารดาและเดินทางไปหาอันตราย

การเตรียมตัวก่อนแต่ละชั่วโมง

พระเยซูที่น่ารัก! เมื่อฉันได้แบ่งปันความเจ็บปวดของการลากับและความเจ็บปวดของพระมารดาที่ถูกทำร้าย ฉันเห็นว่าคุณเลือกไปยังที่แห่งหนึ่งตามใจพ่อ แต่ทั้งบุตรกับแม่ก็สัมพันธ์กันด้วยความรักที่ไม่สามารถแบ่งออกได้ ด้วยนั้น พระเยซูของฉัน คุณจึงทิ้งตัวเองไว้ในหัวใจพระมารดา และพระมารดาที่มีเมตตามากก็ทิ้งตัวเองไว้ในคุณ

โดยให้ความอวยพรแก่กัน คุณ พระเยซู อำภาคพระมารดาอีกครั้งสุดท้าย ทรงสถาปนาพระมหากษัตริย์แห่งการอดทนในความเจ็บปวดที่จะเกิดขึ้นกับพระองค์ ทรงให้คำอวยพรล่าสุดและเดินออกไป แต่ใบหน้าที่ซีดขาว ความยุ่งเหยิงของฝีปาก และเสียงที่ถูกกักกันด้วยความเจ็บปวด ของคุณ ดูเหมือนจะต้องระเบิดเป็นน้ำตาเมื่อท่านกล่าวลาจบ ทำให้ฉันรู้ว่าคุณรักพระมารดาของคุณอย่างไรและมีความเจ็บปวดเพียงใดจากที่ต้องแยกกัน แต่เพื่อประพฤติตามใจของพระผู้เป็นเจ้าทั้งสองคนจึงสมัครเสียตัวเองให้กับอำนาจสูงสุดนี้ด้วยความรักที่ผูกมัดกัน คุณทั้งสองจึงทำการชดเชยแก่บุคคลเหล่านั้นซึ่งไม่ปฏิบัติตามใจของพระเจ้าเพราะมีความเกี่ยวข้องกับญาติและเพื่อนอย่างมาก หรือเนื่องจากพวกเขาไม่สามารถเอาชนะกฎหมายที่ถูกต้องและศักดิ์สิทธิ์ได้เมื่อเวลาที่จำเป็น พวกเขาจึงไม่ตรงตามระดับของความบริสุทธิ์ซึ่งพระเจ้าปรารภให้กับพวกเขา พระเยซู อันเจ็บปวดที่เกิดจากจิตวิญญาณเหล่านั้นที่ทิ้งคุณออกไปเพื่อหาความสำเร็จในความรักของสิ่งมีชีวิต!

พระองค์แห่งความรัก! ในขณะที่ฉันกำลังทำการไถ่บาปกับท่าน ขออนุญาตให้ฉันอยู่กับพระมารดาของคุณ เพื่อเป็นแรงสนับสนุนและช่วยเหลือเมื่อคุณออกไป หลังจากนั้น ฉันจะเร่งก้าวเดินเพื่อตามหาคุณอีกครั้ง แต่ด้วยความเศร้าโศกร้ายของฉัน ฉันต้องมองเห็นว่าพระแม่กำลังสั่นไหวอย่างกลัว ความเจ็บปวดจากการลาเป็นที่สุดใหญ่ถึงขนาดเสียงเธอดับลงบนฝีปากและไม่สามารถพูดได้ เธอก็เกือบทำให้ตัวเองหมดสมาธิ และทรงพูดด้วยความรักมากจนเกินไปว่า “บุตรของฉัน ฉันอวยพระคุณแก่เธอ!” การแยกกันอย่างเจ็บปวดนี้ ดุเดือดเหมือนกับการตาย! พระราชินีแห่งความทุกข์ที่โด่งดังเลิศล้ำ! ขออนุญาตให้ฉันช่วยเหลือพระองค์ ทำให้น้ำตาแห้งและแบ่งปันในความเจ็บปวดของคุณ

แม่ของฉัน! ฉันจะไม่ทิ้งคุณไปเพียงคนเดียว โอ่รับฉันไปด้วยคุณ สอนฉันในชั่วโมงนี้ที่เจ็บปวดอย่างไรให้สามารถป้องกันและปลอบประโลมพระเยซูได้ ให้ทราบว่าฉันจะตายเพื่อการปกป้องของเขาหรือไม่ ฉันจะสงบใจอยู่ใต้ผ้าคลุมที่คุณปกป้อง แต่เมื่อมีสัญญาณจากคุณฉันจะเดินไปยังพระเยซู พาความรัก ความอ่อนโยน และความเมตตามีของคุณมารวมกับของฉัน ไปใส่ในแผลทุกแห่ง ของเลือดทุกหยาด ในความเศร้าและข้อวิจารณ์ทั้งหมด เรื่องราวนี้จะทำให้พระเยซูสงบใจลง แล้วฉันจะกลับมาหาคุณอีกครั้งใต้ผ้าคลุมที่ปกป้อง และพามีความเมตตามีของเขากลับมาเพื่อปลอบประโลมหัวใจของคุณที่ถูกทรมานด้วยความเจ็บปวด แม่ของฉัน หัวใจของฉันเต้นแรง ฉันอยากไปหาพระเยซู เมื่อฉันจูบมือเมตตามีของคุณ โปรดอวยพรให้ฉันเหมือนที่คุณได้อวยพรพระเยซู และอนุญาตให้ฉันเดินทางไปยังเขา

พระเยซูผู้น่ารัก! ความรักแสดงถนนที่ท่านกำลังเดิน ทางนี้ ฉันจะขยับมือออกมาเพื่อรับท่าน เมื่อท่านเดินผ่านถนนของเยรูซาเล็มกับศิษย์คนโปรดของท่าน ฉันมองเห็นท่านยังซีดแส้ และฟังเสียงอ่อนหวาน แต่มีความเศร้าใจจนทำให้หัวใจของศิษย์ตกต่ำและพวกเขาเป็นที่สงบสุข "ครั้งนี้คือครั้งสุดท้าย ที่ฉันจะเดินทางกับพวกเธอตามถนนนี้ รุ่งขึ้น พวกเธอก็จะลากฉันไปตามถนนนี้ด้วยเชื้อสายและมีความขี้เล่นมากมาย" แสดงถึงที่ซึ่งท่านจะได้รับการละเมิดและทรมานอย่างสุดโต่ง ท่านกล่าวต่อว่า "ดวงอาทิตย์แห่งชีวิตของฉันลับลงเหมือนกับดวงอาทิตย์ในฟ้ารุ่งขึ้น ฉันจะไม่มีอยู่แล้ว ในเวลาเดียวกันนี้ รุ่งขึ้นวันที่สาม ฉันก็จะยืนขึ้นใหม่" เมื่อท่านพูดอย่างนั้น ศิษย์กลายเป็นคนเศร้าและเงียบงั้น พวกเขาไม่ทราบว่าจะตอบอะไรกับท่าน แต่ท่าน พระเยซู กล่าวต่อว่า "มีความกล้าหาญ ไม่ให้หัวใจของพวกเธอกลายเป็นคนเศร้า! ฉันจะไม่ละทิ้งพวกเธอแต่จะอยู่กับพวกเธอมาตั้งแต่นี้ไป เพียงว่าฉันจำเป็นต้องเสียชีวิตเพื่อการปลดปล่อยของวิญญาณของพวกเธอ" เมื่อท่านพูดอย่างนั้น พระเยซู ผู้น่ารัก ท่านมีความรู้สึกลึกซึ้งมาก ในเสียงที่แข็งกล้า ท่านต่อไปว่า "ฉันจะไม่ละทิ้งพวกเธอแต่จะอยู่กับพวกเธอมาตั้งแต่นี้ไป" เมื่อท่านปิดตัวเองในห้องบน (Upper Room) ท่านมองเห็นดวงอาทิตย์ลับลงอีกครั้ง ชีวิตของท่านกำลังสิ้นสุด

ท่านเสียสละแต่ก้าวที่จะให้แก่ผู้คนในช่วงเย็นแห่งชีวิตและอนุญาตให้พวกเขาได้รับพระคุณเพื่อกลับบ้านด้วยท่าน ท่านยังทำการไถ่โทษให้กับผู้คนซึ่งแม้อาจมีความเศร้าใจและผิดหวังในชีวิต แต่ตนเองปฏิเสธที่จะสละตัวแก่ท่านอย่างแข็งกร้าว แล้วท่านก็จะมองไปทั่วเยรูซาเล็ม อันเป็นสถานที่ของความประหลาดและแห่งพระคุณของท่าน แต่เยรูซาเล็มนั้นกำลังเตรียมไว้อุปกรณ์เพื่อให้กับท่านในฐานะการตอบแทนแก่ทั้งหมดของความดี ทำให้เหยี่ยงเขี้ยวงและทำหน้าที่ฆ่าพระเจ้า ท่านสั่นเสียง และหัวใจอยากจะแหลก สำนึกถึงอันตรายแห่งเมืองนี้ ในทางนั้น ท่านได้ทำการไถ่โทษแก่จิตวิญญาณมากมายที่ทรงเลือกมาเพื่อให้เป็นความประหลาดของพระคุณ แต่พวกเขาไม่ขอบคุณและกลับส่งความเจ็บปวดให้นำไปยังท่าน

ฉันอยากทำการไถ่โทษกับท่าน เพื่อลดภาระของหัวใจที่ทรมาน ทั้งนี้ ฉันเห็นว่าท่านมีความหวาดกลัวเมื่อมองไปยังเยรูซาเล็ม ท่านก็จะเอามุมมองออกจากนั้นเพื่อเข้าไปในห้องบน

รักของฉัน! พิมพ์ฉันลงบนหัวใจของคุณให้ความมืดมนนั้นกลายเป็นของฉัน และฉันจะเสียสละสิ่งนี้เพื่อพระบิดาร่วมกับคุณ แต่ท่านตรวจดูวิญญาณของฉันด้วยการมองที่มีเมตตามีรักและประทานพรให้แก่ฉัน

ความเห็นและปฏิบัติ

โดยพระบิดาแอนนิแบล ดี ฟรังเซีย

เยซูออกจากมารดาของท่านอย่างรวดเร็วแม้ว่าหัวใจที่อ่อนโยนของท่านจะได้รับการกระตุ้น

เราเตรียมตัวสำหรับเสียสละความรักและความศรัทธาที่ถูกต้องและบริสุทธิ์ที่สุดเพื่อปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระเจ้า (ให้ตรวจดูตัวเองโดยเฉพาะในกรณีการแยกจากความรู้สึกแห่งพระคุณหรือจากความศรัทธาที่สามารถรับรู้ได้)

เยซูไม่ทำขั้นตอนสุดท้ายของท่านเป็นอย่างไรก็ตาม ในนั้น ท่านประกาศเกียรติแก่พระบิดาและถวายคำอธิษฐานเพื่อการปลดปล่อยวิญญาณ เราควรรับความตั้งใจเหมือนกับที่เยซูรับมา—that is, to sacrifice ourselves for the glory of the Father and for the good of souls. We must also imagine placing our steps in those of Jesus Christ; and as Jesus Christ did not make them in vain, but enclosed in His steps all those of the creatures, repairing for all their missteps, to give the glory due to the Father, and Life to all the missteps of creatures so that they might walk along the path of good—so we should do it in the same way, placing our steps in those of Jesus Christ with His own Intentions.

เราเดินบนถนนด้วยความสะอาดและสง่างามเพื่อเป็นตัวอย่างให้คนอื่นเห็นหรือไม่ เนื่องจากเยซูที่ทรงประหลาดใจ เดินไปพร้อมกับศิษย์ของท่าน และกล่าวถึงการปฏิบัติพระกริยาของท่านที่ใกล้จะเกิดขึ้น ทำไมเราจึงต้องพูดในความสนทนาของเรา เมื่อมีโอกาส เราทำให้ประสงค์แห่งพระคุณหรือไม่

เมื่อเห็นศิษย์ที่เศร้าและเสียใจ เยซูที่มีความรักพยายามปลอบปละ ทำไมเราจึงต้องวางแผนในการสนทนาเพื่อให้เยซูคริสต์ได้รับประโยชน์หรือไม่ เราทดลองทำสิ่งนั้นตามพระประสงค์ของพระเจ้า และปล่อยจิตวิญญาณแห่งเยซูคริสต์เข้าสู่คนอื่นหรือไม่ เยซูไปที่เซนาคัล เว้ากับความรู้สึก ความปรารถนา การเต้นใจ การอธิษฐาน การกระทำ อาหารและงานของเราในพระหัวใจแห่งเยซูคริสต์ในการปฏิบัติ และโดยทำเช่นนี้ การกระทำของเราจะได้รับธรรมชาติที่เป็นเทพ เนื่องจากยากต่อความสามารถของวิญญาณเพื่อรวมกิจกรรมของตนเองกับพระเจ้าอย่างไม่ขาดสาย จิตวิญญาณจึงควรกำหนดด้วยท่าทีแห่งความประสงค์ดี และเยซูจะพอใจมาก เนื่องจากเป็นผู้พิทักษ์ที่ระแวงของทุกๆ ความรู้สึก ทุกๆ คำและการเต้นใจของวิญญาณ จะวางกิจกรรมเหล่านี้ภายในและนอกพระองค์ด้วยความรักมหาศาล เป็นผลงานแห่งจิตวิญญาณดี และเมื่อวิญญาณที่ผสมกับท่านทำสิ่งนั้นอย่างสัมพันธ์กัน เยซูคริสต์จะดึงดูดไปยังวิญญาณนั้นมากขึ้นและจะทำสิ่งเหล่านั้นร่วมกับเธอ ทำให้งานของผู้สรรค์กลายเป็นงานที่เป็นเทพทั้งหมดนี้เป็นผลจากความดีงามแห่งพระเจ้า ซึ่งพิจารณาเรื่องทุกอย่าง และประกาศเกียรติแก่สิ่งใดๆ ที่ทำตามพระประสงค์ของพระเจ้าอย่างเล็กน้อย เพื่อให้ผู้สรรค์ไม่ถูกโกง

โอ้ชีวิตของฉันและทุกสิ่งทั้งหมด ขอให้ขั้นตอนของคุณนำทางฉัน และเมื่อฉันเดินบนโลกนี้ ให้ความคิดของฉันอยู่ในสวรรค์!

การสละและขอบคุณ