Mëngjes, 24 Shkurt 1998

Zoja filloi të këndonte për mua gjatë rrugës drejt kapelës. "Vij më pranë, bijë e mia, vij." Kur mbërriva, Zojja ishte atje në blu dhe bardhë. Ajo tha: "Lavdi Jezu Krishtit. Engjëll i im, të kam zgjedhur sepse ke zgjedhur Mua. Kështu është me të gjithët që janë t'i kushtëruar Meje. Unë deshmoj që të zgjedhurat e mia nuk kundërshtohet më njëri-tjetrin por bashkohen në një përpjekje të përbashkët lutjeje. Nëse përmes lirisë së vullnetit të gjithë përgjigjen, do t'ju mbaj si gurin në harkun e Davidit. Bashkë do ta mposhtim apostatinë, abortimin dhe luftën. Këto janë gjigantët e keqijës që kërcënojnë botën."

"Bashkohuni si një këndim lavdi, të gjitha grupet Marian. Ju nuk jeni të ndryshëm por të ngjajshëm në thirrjen time për ju. Mos kërkojeni dallime, por bashkim në fryt."

"Le t'i bëni enën e shtëpës së prekur një orë të përbashkët lutjeje midis jush. E shtuna është dita ime. Mbrëmja afrohet. Koha është e shkurtër dhe po bënet më e shkurtër. Bashkohuni, fëmijët e mi. Përsini Rosariun tuaj si armë, jo si një aktivitet i qetë. Unë deshmoj shumë të ndajnë fitoren me ju."

"Do t'i bekoj ata që përgjigjen Mua."